LYRIC
Ο αλανιάρης κ η κούκλα μεγαλώσανε βιαστικά
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα είναι περίεργα παιδιά
Μα στο live θυμάμαι ξέραν τα κουπλέ μας πιο καλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα μεγαλώσανε βιαστικά
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα ξέρουν τον κόσμο πιο καλά
Ώρα να μάθει ο κόσμος ποια είναι τα περίεργα παιδιά
Τα αυτοκαταστροφικά παιδιά δεν ζούνε πολλά χρόνια,
Μου’ πε με σκοπό να φοβηθώ όταν το κάνω εικόνα,
Θέλει το καλό μου ξέρω, το καλό μου γράφω ακόμα
Κυριολεκτικά μπαίνω στο μπουθ με την ψυχή στο στόμα,
Πάει καιρός που πνίγομαι και νιώθω στάσιμος κ ο άλλος μου λέει χαλάρωσε, σε λίγο θα’σαι διάσημος,
Ο μικρός μου λέει Θανάση σε’χω πρότυπο, με κρίκο στο αριστερό αυτί και μπλούζα με λογότυπο,
Έχω ξεφύγει, μα πότε ήμουν στα καλά μου λέω
Και ραππαρω περήφανα όλα τα σκαλώματά μου,
Περίεργο με γνώρισες, περίεργος θα φύγω, με ένα στενό μυαλό και αγάπη στον στενό μου κύκλο,
Έχει αρχίσει το ταξίδι με άγνωστο προορισμό,
Μη ρωτάς πού πάω, όπου φυσήξει κ όπου αισθανθώ,
Όπου νιώσω πιο ζεστά, εκεί αυθόρμητα λειτουργώ,
Αν μου λείψεις μεσημέρι, βράδυ, θα’ρθω να σε βρω,
Αυτό το crew ήρθε για να μείνει, να μιλήσει σε ψυχές,
Να καίγεται στον ήλιο, να περιμένει βροχές,
Αυτός είμαι που λες κ ας έχω ιδέες βαρετές,
Ο,τι γουστάρω κάνω, όχι ο,τι προτείνουν οι εποχές
Ο αλανιάρης κ η κούκλα μεγαλώσανε βιαστικά
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα είναι περίεργα παιδιά
Μα στο live θυμάμαι ξέραν τα κουπλέ μας πιο καλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα μεγαλώσανε βιαστικά
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα ξέρουν τον κόσμο πιο καλά
Ώρα να μάθει ο κόσμος ποια είναι τα περίεργα παιδιά
Άστο, αυτό είναι προσωπικό,
Έκανα τόσο δρόμο κόπο για να φτάσω ως εδώ,
Έφτυσα αίμα στο μικρόφωνο, στα ηχεία σου να μπω,
Τώρα κοίτα με, ξέρω δεν ανήκω εδώ,
Σε τόσους Τόνυ Μοντάνα είμαι ακόμα ο Λάμπρος πουτάνα,
Ακόμα το χειμώνα στην αλάνα με τα αλάνια,
Με ντουμάνια, ξύδια, μπέσα περηφάνια,
Χάθηκαν σε παραισθήσεις μεγάλα πλάνα,
Αυτή η θηλιά με φλερτάρει μα δεν κλοτσάω το σκαμπό,
Λένε στα αλήθεια πως με ξέρουν, νιώθω μόνος μου εδώ,
Να ξέρεις, πως δεν ξέρω απ’ τον λαβύρινθο να βγω,
Οικογένεια και για να το ζήσω πεθαίνω εγώ,
Έντεκα δεκαεννιά και η τρύπα μου μοιάζει άδεια, μα είναι τόσα τα τετράδια τα ρημάδια, σκοτάδια,
Κλείσε τα φώτα μαζί σου δεν θέλω χάδια,
Κάλυψέ τα κενά μου για δύο βράδια, σάπια
Εδώ ανθίζουν οι ψυχές που μεγάλωσαν στραβά,
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά,
Είναι ο αλανιάρης κ η κούκλα, είμαστε εμείς,
Ώρα να μάθει ο κόσμος ποια είναι τα περίεργα παιδιά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα μεγαλώσανε βιαστικά
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα είναι περίεργα παιδιά
Μα στο live θυμάμαι ξέραν τα κουπλέ μας πιο καλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα μεγαλώσανε βιαστικά
Μάλλον είδαν πιο πολλά, νωρίς ήπιαν πιο πολλά
Ο αλανιάρης κ η κούκλα ξέρουν τον κόσμο πιο καλά
Ώρα να μάθει ο κόσμος ποια είναι τα περίεργα παιδιά
No comments yet