LYRIC
Λόγος Τιμής 2019
Αυτό είναι το ξεκίνημα.
Αυτό δεν έχει ονομα.
Αυτό είμαστε εμείς.
Είναι αδελφός για αδελφό.
Ότι έχουμε και δεν έχουμε.
Εσύ και εγώ
Να το θυμάσαι.
Έλα. Μαζί σε αυτό
Να το θυμάσαι
Να το θυμάσαι
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Τα πιο όμορφα λόγια είναι αυτά που λένε “είμαστε στήριγμα”
δεν ανήκουμε σε κλίκες δεν κάνουμε κάποιο κήρυγμα.
Ραπάρουμε τα εσώψυχα στα πάρκα στην Ελλάδα,
για αυτό το έχεις στο δέρμα σου και θα το έχεις για πάντα.
Αβάντα. Από το οξυγόνο θέλουμε ανάσα
πριν βάλουν τα μουνόπανα το σώμα μου στην κάσα
τώρα που νιώθω πως γέρασα τώρα λένε το πιάσαν
και όσοι το αμφισβήτησαν τελικά τουμπεκιάσαν.
Από την Αττική χαράματα γεννω σημάδια
για να έχουν κάτι τα παιδιά να κοιμούνται τα βράδια,
για να τα ακούνε στη στάση τα πρωινά στα σκοτάδια
πριν πάνε για δουλειά να καταργηουνται τα ρημαδια.
Για τον πιτσιρικά στο σχολείο που είχε τα χάλια του
πηγαίνει σπίτι και όλο πλακώνετε με την μάνα του,
μακάρι να μπορούσα να της δώσω τα μάτια του
να μπει μες στο κεφάλι του να του δείξει τα χνάρια του.
Για εκεινον, τον πατέρα, την μητέρα, τις φαμίλιες
που έχουνε κλειστεί στο σπίτι και κοιταν από τις γδυλιες,
μακαρι να υπάρχει Θεός να τους δώσει ευθύνες
και λίγα λεφτά στο σπίτι των ανέργων στις Αθηνές.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Βυθισμένοι σε ανασφάλειες, φοβόμαστε να κάνουμε βήμα από ότι βολεύει
και ας μην ικανοποιεί τα πρέπει γαμώ.
Και την φυλακή που μας φτιάξανε τον χρόνο γυρνα πίσω να ξαναγίνω παιδί.
Σήμερα χαμογελάει μες στη μάπα σου και αύριο κρύβετε.
Για την εμπιστοσύνη μιλω, το νου δε χαρίζετε.
Κοίτα με, θυμίζω ακόμα άνθρωπο εδώ.
Μα αναρωτιέμαι χωρίς παίζει παιχνίδια το μυαλό.
Δεν ειμαστε ταλέντα μα, ηφαιστεια που βραζουνε, στο λόγο μου
είμαστε ολόψυχα όσα γράφουμε,
γεμίζουμε με φρίκες το χαρτί για λίγη ανασα,
να το τραγουδάνε τσογλανοι σε πλατιές και παρκα.
Όσο ραππαρω κοιτάω πρόσωπα στις συναυλίες
και ανάλογα τον στίχο διαβάζω αδυναμίες.
Μη μετράς χαμένο χρόνο κοφ’ τις μαλακίες
στον κόσμο που ήρθαμε αδελφέ τα πάντα είναι εμπειρίες.
Και είμαι ξεκάθαρος, μείνετε μακριά από ουσίες.
Ματώνουν σπίτια, φτιάχνουμε πούστικες φιλίες,
όλες οι γειτονιές κουβαλάνε ιστορίες,
από φαρμακευτικές αγωγές μέχρι αυτοκτονίες.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ.
Ακόμα ψάχνω να σε βρω,
ακόμα νύχτα τρέχω ακόμα νύχτα βλέπω στο μπερδεμένο μου
μυαλό ότι αγαπώ με πνίγει λίγο πριν να κοιμηθώ. (x2)
No comments yet