LYRIC
Ανάμεσα σε γη και ουρανό ζούμε σε αγέλες
φίλοι γνωστοί αδέρφια πατέρες μητέρες
μας βάλαν στο τρυπάκι να βαφτίσουμε τις μέρες
όσο αγαπάμε τα Σάββατα μισούμε τις Δευτέρες
Έχεις να κάνεις με ραπάδες όχι αστέρες
ένας φίλος είχε πει μοιάζουμε ναυαγοί σε ξερες
τις γυναίκες που σου ρουφάνε ενέργεια λέω βδέλλες
και τους άντρες που το λόγο δεν τιμάνε λεκέδες
300 καρκίνοι στην βουλή και ένας στην ταράτσα μου
ζητιανεύοντας ανθρωπιά είπα γαμώ την ράτσα μου
δεν με πείσαν ποτέ τους ανάθεμα τα ράσα που
θα με διαβάζουνε απόγευμα πάνω από την κάσα μου
Αυτός είναι ο άνθρωπος και αυτή η εξέλιξη του
τουμπεκί στο τετ α τετ σε αγαπάει από το PC του
Έλα μαζί μου σου πα μα πήγες μαζί του
και αναρωτιέμαι πως αφού πουλάει την ψυχή του
ξέρω ποιος είμαι που μεγάλωσα τι γράφω στο χαρτί
στα σπίτια των παππούδων μας μυρίζει ανατολή
δεν ξέρω τι ζητάς απ τη ζωή μα εγώ 2 πράματα
υγεία και να γράφω καμιά ρήμα στα γεράματα
Και αν παλεύω τον δαίμονα πάντα στο τέλος μου μένει πνίξιμο στο λαιμό
ιδρωμένα τα χεριά φοβάμαι μη γίνουμε ξένοι πως θα βγούμε από δω
Και αν παλεύω τον δαίμονα πάντα στο τέλος μου μένει πνίξιμο στο λαιμό
για τα δύσκολα βράδια κρατάω μουσική γαμημένη για να βγούμε από δω
Φυσώ καπνό στο ημιυπόγειο ντουβάρια γεμάτα υγρασία
μια εικόνα με τα θεία ξεχασμένη στην γωνία
πως έχασα την πίστη μου σκέφτομαι στην ουσία
και αμέσως αρχίζω την λιτανεία.
Δαίμονες και άγγελοι χορεύουνε στο κεφάλι μου
γιατί να γίνεις σαν την πάρτη τους πες μου τσακάλι μου
έχουμε αποθέματα ακόμα στην καρδιά μας
και κάποια τσούλα να πλανεύει τα αισθήματα μας
Της κοινωνίας εργάτης κάποιοι δεν κάνουνε για γράμματα
γάμα τα τους ‘φαγαν οι γνώσεις και τα σπουδάματα
γάματα σε είδα να ιδρώνεις για μεροκάματα
και το παιδί σου να ζητιανεύει για ακριβά πράματα
Έλα μπες με στο αμάξι φόρτωσε τη σέλα
βρώμικο φαΐ σαν μια πρόχειρη σαλμονέλα
έλα πήγαινε σπίτι με την κοπέλα
πες της πως την αγαπάς πως γαμάς πούλα τρέλα
Και αν παλεύω τον δαίμονα πάντα στο τέλος μου μένει πνίξιμο στο λαιμό
ιδρωμένα τα χεριά φοβάμαι μη γίνουμε ξένοι πως θα βγούμε από δω
Και αν παλεύω τον δαίμονα πάντα στο τέλος μου μένει πνίξιμο στο λαιμό
για τα δύσκολα βράδια κρατάω μουσική γαμημένη για να βγούμε από δω
No comments yet