LYRIC
Τραγικός Είρωνας:
Δέκατα – δέκατα ο πυρετός ανεβαίνει, ανεβοκατεβαίνει
καταστέλλει την πένα από κάθε χέρι, από κάθε ταίρι
από κάθε κατακάθι που θέλει φώτα
ανοιγώ την πόρτα να δούμε την κότα
στο’πα πως το’χα χρόνια, στο’πα πως το’χα τώρα…
Στην καναβιννόλη βυθίζεται η πόλη
αφήνω τα πάντα να πάρω τιμόνι
δέκατα – δέκατα φέρνω τον ίλιγγο,πυρετό και καταπίνονται οι πόνοι
σκάσε, σκάσε από πίσω μου θα’σαι
φυτρώνουν οι σβόλοι μου στους υπονόμους όσο στον τάφο μου θα’σαι…
Sylon:
Έζησα σε πόλεις σε δρόμους όπου όλοι ήταν πόρος ηρωίνης και αλκοόλης
δίπλα στους νόμους, μεγαλωμένα παιδάκια στους υπονόμους… τι κρίμα…
μάθαμε λέμε το ποίημα, λυπάμαι για σένα ρε θύμα…
Το ξέρω πως δεν υπάρχουν πολλές καλές ψυχές
το χέρι τους να απλώσουνε βοήθεια αν θες
καλύτερα να αυτοκτονήσεις δίχως κάτι να ζητήσεις
και όταν σου ζητήσουν κάτι, ναι να τους αμφισβητήσεις…
Ρεφρέν:
Kαι δεν σταματώ ρε τυπάκο να κάνω ότι κάνω, ξέρω τι κάνω
ξέρω τι νιώθω και κάνω, ξέρω να κάνω και κάτι παραπάνω
να παίρνω τα βήματα επάνω…
Διαφορετική πάστα, διαφορετική κάστα, διαφορετικοί πάντα
ξέρω να χάνω…
Τραγικός Είρωνας:
Σαν κάννη μπρος στα κάλλη μπρος στο κοπάδι μέσα στην στάνη
συναισθηματικό shot στο κεφάλι…
δουλειά στον Άδη αφού και αυτός μ’έχει καταλάβει…
όντας σημάδι μάδησε την σάρκα για να ποντάρει…
Κοιτάτε την λάμψη εθισμένοι και πάτε
ερεθισμένο το μυαλό σου σομπρέρο φοράς
φαγωμένος μα ακόμα ζητάς…
Sylon:
Kαι όταν τα πάντα μοιράσουν αλήθειες μόνοι θα μέινουμε μέσα στις πίκρες
μόνοι μονάχοι θα πλάσουμε ιστορίες πάλι για νύχτες…
πάλι βραδυνό ξενύχτι με ένα μπουκάλι, φάση ρεμάλι παρτάλι…
σαν ένας δρόμος κλεισμένος μέσα στο χάλι
χαλασμένες οι πόρτες που θες να μπεις man άλλες συνήθειες δεν θα βρεις να ασχοληθείς
εκεί που πατάς δεν πατάμε, κοιτάμε, να δούμε έναν τρόπο να βγούμε…
φωνές δεν ακούμε, κάτι σε κάποιον να πούμε, να δει πως το ζούμε, τσιγάρο να πιούμε…
Ρεφρέν:
Kαι δεν σταματώ ρε τυπάκο να κάνω ότι κάνω, ξέρω τι κάνω
ξέρω τι νιώθω και κάνω, ξέρω να κάνω και κάτι παραπάνω
να παίρνω τα βήματα επάνω…
Διαφορετική πάστα, διαφορετική κάστα, διαφορετικοί πάντα
ξέρω να χάνω…
No comments yet