LYRIC
Έχω γυρίσει πίσω μόνος μου με 10 φωνές
Τ’ ακολουθούν όλοι οι πιστοί μου σαν τις 10 εντολές
Το νιώθουν από ‘σένα παραπάνω 10 φορές
Είναι το σπίτι στοιχειωμένο, εμπιστεύομαι τις σιωπές…
Τους γάμησα σαν να ‘ταν κάτι δικό μου
σαν να μ’ ανήκανε, μετά πήρανε πίσω ό,τι είπανε.
Αυτή είναι η νοοτροπία σου κι έτσι σ’ έχουνε μάθει,
να βλέπεις σωστά τα δικά σου λάθη.
Θα ξεχωρίσω απ το κοπάδι και φέτος.
Γυρίζω πίσω στο νησί μου, στη μοναξιά και στο νέφος.
Έχω κοντά τους δικούς μου, οι άλλοι πακέτο.
Φέρε το crew σου και το σπάω το ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ σου.
Το κινητό μου δε χτυπάει νωρίς.
Μένουνε μόνο 2 στάλες βροχής και μετά θα ‘ρθεις.
Η καρδιά μου είναι στη θέση της ό,τι και να πεις.
Χτυπάει πάντα με τον ίδιο τρόπο που χτυπάτ’ εσείς..
Βουτιά στην άσφαλτο…
Θα τους πετάξω ένα κομμάτι ψυχή.
Τι να μου πεις; Έχω ζήσει και χειρότερη μέρα.
Η απομόνωση απ’ αυτούς σε κάνει άνθρωπο. (x2)
Είδα τα χρώματα να μην παίρνουν φωτιά σαν εχθές…
Δεν είναι καν παιχνίδι αυτό κι ούτε οι ζωές μας κοινές.
Είναι η πόλη γκρεμισμένη και στο δάσος φωτιές…
Είν’ η βιτρίνα σου χρυσός όμως το βάθος δε λες.
Θα σου περάσει είπα, τώρα καληνύχτα.
ΚΑΝΑΜΕ ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ, ΤΙ ΞΕΡΕΙΣ ΑΠ’ ΑΛΗΘΕΙΑ;
ΖΟΥΣΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΜΑ ΠΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΑ ΔΥΧΤΙΑ
ΚΙ ΕΚΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙΣ ΜΕ ΦΙΔΙΑ.
Ο χρόνος είν’ ο πιο μεγάλος εχθρός..
Κρύβεται μέσα στα σκουπίδια σου, δεν τον νοιάζει η πατρίδα σου.
Ο χρόνος κλαίει όσο μένεις σκυφτός…
Μπαίνει σαν φως απ’ το παράθυρο και βλέπει απ’ τη κουρτίνα σου.
Το ρολόι κολλημένο…
Το σπίτι παγωμένο και δε ξέρεις τι σημαίνω.
Η θέα μου τσιμέντο, το τσιγάρο μ’ αναμμένο.
Δεν κρίνομαι απ’ τα ΠΟΥΣΤΙΚΑ σου λόγια κι ούτε καν σε περιμένω.
Βουτιά στην άσφαλτο…
Θα τους πετάξω ένα κομμάτι ψυχή.
Τι να μου πεις; Έχω ζήσει και χειρότερη μέρα.
Η απομόνωση απ’ αυτούς σε κάνει άνθρωπο.
No comments yet