LYRIC
Στιχοι:
Το δα να γεννιεται πριν να πεσει
Πριν τη πρωτη σου σκεψη
Πριν να μολυνεις οτι εχω λατρεψει με καθε σου λεξη
Βενζινη στο χημειο και εχουν ολοι χαζεψει
Δεν εχεις θεση διπλα μου μεχρι ο ηλιος να πεσει
Εχουν τον δαιμονα καλεσει πισω
Δεν ειμαι ενταξει και καθολου σε φαση για να μου λες να ηρεμισω
Πες μου το προβλημα σου να το κανονισω εχω γυρισει πισω λεω ηρθα για να το ληξω
Δεν με νοιαζει τι λενε ουτε πως θα μιλησω
Παιρνει χρονια στους νεκρους να καταλαβουν το στιχο
Θα πεταξω μαζι σου
Και ισως σπασω το τοιχο
Οι περισσοτεροι απο αυτους προσευχονται να αποτυχω
Αυτη η πολη στο μεγαλο της υπνο κοιμαται
Φωτογραφιζεται γυμνη στο μεγαλο της κηπο
Ειχα ρωτησει πως τους λενε και απο που γυρνατε
Λειπαμε χρονια μα επιτελους ηρθα δω θα ανηκω
Ετσι εγκλωβιζεις τη λογικη μου οποτε σε εχω αναγκη, δε νομιζω κατι μερες σαν αυτες δε κλεινω ματι
Ναυαγος σε μερος που ανθρωπος δεν υπαρχει δε ζωντανεψανε ποτε αυτοι οι νεκροι μονομαχοι
Ετσι εγκλωβιζεις τη λογικη μου οποτε σε εχω αναγκη, δε νομιζω κατι μερες σαν αυτες δε κλεινω ματι
Ναυαγος σε μερος που ανθρωπος δεν υπαρχει δε ζωντανεψανε ποτε αυτοι οι νεκροι μονομαχοι
Πριν παρουν καν χαμπαρι τους εχω φερμαρει
Εξαφανιζω τους MC’s που σκοτωθηκανε σε μαχη με το φτυαρι
Το πτωμα σου χαζευει τη πανσεληνο που φτανει
Ξερω ακριβως ποιοι ειστε και η κοπελα σου τι κανει
Δινω σημα στο μπατσο που λαμβανει
Εμας δε θα μας πιασετε ποτε και ας γεννηθηκατε ρουφιανοι
Τιποτα δε μου κανει απο σας
Οσο και αν κανει
Εχω το στιχο που οποιον βαλω απεναντι του θα πεθανει
Γαμησε τι σου παν οι αλλοι κρατησε τι σου πα εγω
Ημουν παρων σε αυτο το περιστατικο
Ειχα χασει το μυαλο μου και ημουν 20 χρονων εχεις χασει τη καρδια σου και ετσι εισαι παντα απων
Ετσι εγκλωβιζεις τη λογικη μου οποτε σε εχω αναγκη, δε νομιζω κατι μερες σαν αυτες δε κλεινω ματι
Ναυαγος σε μερος που ανθρωπος δεν υπαρχει δε ζωντανεψανε ποτε αυτοι οι νεκροι μονομαχοι..
No comments yet