LYRIC
Lyrics
Φυσώ καπνό, έτσι σκοτώνω ότι με κάνει μισό
είναι τρελό το πόσο μόνος νιώθω στο βουητό
όταν φρικάρω με την πάρτι μου θα φύγω από δω
προς το παρόν αλλάζω δέντρο για να παρατηρώ.
Ζω με στην τρύπα που με κάνει να χάνομαι απ’ τους ανθρώπους,
είναι λάθος που επιμένω να τους πω είμαι δικός τους,
ταΐζω την μορφή μου delivery και σκατά
και όταν τελειώσουν τα λεφτά μου βαράω στερητικά.
Είμαστε τέρατα, αγγελικές μορφές που έχουνε κέρατα,
το Σάββατο μια πίπα στο όρθιο δίπλα απ’τα ξέρατα,
τέρμα τα λάθη και πάθη έπαθα και έμαθα
και ακόμα παλεύω με του μυαλού μου τα θέματα.
Στο υπογράφω θα πεθάνω όταν σταματήσω να γράφω,
άλλος ένας νεκροζώντανος είμαι στο κάτω κάτω,
μισώ, ζηλεύω, ανησυχώ που υπάρχω
είμαι αλγόριθμος στο σύστημα λίγο πριν μπω στον τάφο.
Μάνα μου ποιος σε πείραξε να του σκίσω τα ράμματα,
συγγνώμη που σε παίδευα και γύρναγα χαράματα.
Ήθελα να γεμίσω το σκατοκεφαλό μου,
αν τύχει και ανταμώσουμε ραντεβού στο βυθό μου.
Αστις ιστός και ο αστος, τώρα δεν είμαι αρεστός,
στην εθνική είμαι πεζός, στον κόσμο τους αριθμός,
είμαι πιο μαύρος και απ’το μαύρο μα δηλώνω λευκός,
είμαι πιωμένος με αδέρφια μα πάλι νιώθω κενός.
Είναι περίεργα παιδιά, Θανάση πιαστη βαριά
να σπάσουμε τα δεσμά ο πίσω πόρτα κλωτσιά,
δεν είμαστε δυο, δεν είμαστε τρεις, κοίτα καλά,
η καύλα μεγαλώνει όσο η ομάδα χρονιά μετρά.
Μ’ Ακούς,
Φωνάζω είμαι ΛΤ,
Τα βράδια γεμάτα με ΛΤ,
Τα πρωινά μου τίγκα στο ΛΤ,
Η μόνη μου ασπίδα είναι ΛΤ,
Κάποιος έχεσε το κάρμα μου και δεν λειτουργεί,
ότι ακουμπάω μουχλιάζει και ότι αγαπώ έχει χαθεί.
Εγώ έχω μάθει να αντέχω, φτύνω μεσ’ την πληγή,
έχω το άγγιγμα του Μίδα στην αντίθετη μορφή.
Και όσο τα χρόνια περνάνε τόσο το ραπ με σκοτώνει
και όσο το έχω ανάγκη, τόσο αυτό με τελειώνει
και όσο δεν κάνουμε μαζί, τόσο δεν κάνουμε μόνοι
τώρα πετάμε κάτω απ’το κρεβάτι σου μωρή πόρνη.
M’ Ακούς,
Φωνάζω είμαι ΛΤ,
Τα βράδια γεμάτα με ΛΤ,
Τα πρωινά μου τίγκα στο ΛΤ,
Η μόνη μου ασπίδα είναι ΛΤ
No comments yet