LYRIC
Όπου κι αν πατήσω Ψ.Δ. θα γίνει ..
θα πάρει το χρώμα που ‘χει η σελήνη..
θα πάρει το βάπτισμα μ’ αγάπη και στρυχνίνη..
χώμα πιάνει το μυαλό και το κάνει ασήμι..
παίρνω την ευθύνη .. φτιάχνω μια δίνη..
που ρουφάει την πόζα
η πόζα σας έχει μείνει..
φεύγουν σαν μονάδες οι σκέψεις γίνονται σμήνη ..
μπλέκουν με το χρήμα οι βλέψεις γίνονται κτήνη..
πονάνε οι ενοχές..διψάνε για μορφίνη..
πονάνε οι γαμημένες οι μέρες με σκοτοδίνη ..
και ποιος να σε κρίνει..ποιός να με κρίνει..
που δεν μπορεί ούτε ο Νιαγάρας πια να τους ξεπλύνει..
Θέλουν οι ψυχές μας να βγούν..
Θέλουν ν’ αντικρύσουν το μέλλον..
Θέλουν απ ‘ το εδώ να σωθούν..
Θέλουν και δειλά ανατέλλουν..
Θέλουν να γκρεμίσουν το κάστρο..
Θέλουν απ’ το μαύρο να φύγουν ..
Θέλουν πάλι ν’ αγγίξουν το άστρο..
Παίρνουν κι απ΄το φώς τους σου δίνουν..
Η νύχτα αλλάζει χέρια όπως τα κουμάντα..
φεύγει εξαφανίζεται όπως τα συμβάντα..
κι εκεί που έχεις τα πάντα απλά χάνεις τα πάντα..
και ίσως είναι μια στιγμή να ξαναβρείς τα πάντα…
στην άμμο στην πέτρα σε άλλη μια γυναίκα ..
κι αυτή που με κατάλαβε ίσως είναι μία στις δέκα..
στη μέκκα προσευχή αργά και στην πόλη σβέλτα..
κινούμαι διψασμένος και ψάχνω να βρώ νέκταρ..
ζωή σε επανάληψη..σπάς’ τη κάνε διάνοιξη..
χειμώνα με φωνάζεις μα αγαπώ την άνοιξη..
άγαπω τον θόρυβο και την κοινή διατάραξη..
στο βάθος του καθρέφτη σου κρύβεται η επανάσταση..
φεύγω σ ‘ άλλη διάσταση..γκρεμίζω την παράσταση..
η νότα μου τον κεραυνό παίζει σ’ αναπαράσταση..
μαζί του ζευγαρώνει ..γεννάνε την ορμή μου..
γεννάνε τις συχνότητες που ντύνουν το κορμί μου..
Θέλουν οι ψυχές μας να βγούν..
Θέλουν ν’ αντικρύσουν το μέλλον..
Θέλουν απ ‘ το εδώ να σωθούν..
Θέλουν και δειλά ανατέλλουν..
Θέλουν να γκρεμίσουν το κάστρο..
Θέλουν απ’ το μαύρο να φύγουν ..
Θέλουν πάλι ν’ αγγίξουν το άστρο..
Παίρνουν κι απ΄ το φώς τους σου δίνουν..
Θέλεις – θέλω..
πιστεύεις – πιστεύω..
όλα γυρνάνε slow motion σαν έργο..
απλά δεν ερμηνεύω το ζώ και κινδυνεύω..
ανοίγω την καρδιά μου την κλείνω και τη ζηλεύω..
φοβάμαι να στο πώ ..φοβάμαι να στο δείξω..
θα σπάσω το φοβάμαι σ’ ορκίζομαι θα το πνίξω..
πέρασα απ’ την Νύχτα την Νύχτα στον Ίσκιο ..
Βήματα στην Άκρη ..Μετάβαση ρίσκο..
και σου πα προς ..προς ολοταχώς..
και σου πα μπρός..κι ας ήταν μπρός γκρεμός..
καμμιά φορά να ξέρεις πίσω κάνει ο δυνατός ..
πριν σαρώσει τραβάει τα κύματα του ο βυθός..
πριν σαρώσει τραβαει τα κυματα του ο βυθός..
πριν σαρώσει τραβάει τα κύματα του ο βυθος..
πριν σαρώσει τραβάει τα κυματα του ο βυθός..
πριν σαρωσει τραβάει τα κύματα μου..
Το Μέλλον
No comments yet