LYRIC
ΤΝΤ
Έλα αλανάκι μου σήμερα να τα πούμε
με κούρασε να αφήνουμε ότι θέλουμε να ζούμε
Το αύριο μας βρίσκει και βρίσκουμε την ώρα να χαθούμε
και αν μου πεις έλα να ξεχαστούμε
Και έτσι κάπως πάλι θα συναντηθούνε
τα ποτήρια μας κάπως έτσι θα ακουστούνε
Στα χέρια θα πιαστούμε ή δυο φιλιά θα σταυρωθούνε
και το χειλάκι μας θα σκάσει όπως και να το δούμε
και πριν προλάβουμε να το σκεφτούμε
σκεφτόμαστε πως δεν προλάβουμε να ασχοληθούμε
Εγωισμοί μεσ’ το κεφάλι μας θα καρφωθούνε
Σφυριά και εσύ και εγώ αποφεύγουμε να ενωθούνε
Και
Είναι καλύτερα να μετανιώσουμε
γι αυτά που κάναμε και ας ξενερώσουμε
Παρά να μετανιώνουμε για μια ζωή που μένουμε στην ίδια τάξη και πάλι απ’ την αρχή
Σαν να μη βρίσκομαι εδώ
Σα να ‘μαι ψέμα, σαν κάτι νεκρό (Τον εαυτό μου χάνω)
Δεν θέλω λόγια να πω
Μόνο αγάπαμε λιγάκι παραπάνω (x2)
SXO
Θέλω να συνεχίσεις με φορτωμένη την πλάτη
να χαμογελάς ξυπόλητος ανεβαίνοντας βράχια
Και αν από τα αγκάθια ματώσουν τα πόδια σου μην κολλήσεις,
επάνω να ρίξεις το βλέμμα σου και να μη σαστίσεις
(Δεν θέλω) Να νιώθεις εντάξει με ‘σένα και τα όνειρα σου
να επεκτείνεις τα όρια σου, το πνεύμα και την καρδιά σου
στο τέρμα, μέχρι να ακουμπήσεις τον πυθμένα
Να γίνεις καλύτερος από εμένα,
στο ποτό που πίνουμε και στα μεθυσμένα μας λόγια
Ακόμα, αυτά που δεν τολμούσε να προφέρει το στόμα
Να είσαι ανώτερος, οι άνθρωποι λογίζονται λάθος πολύ συχνά για να τους κρίνεις με πάθος
Σαν να μη βρίσκομαι εδώ
Σα να ‘μαι ψέμα, σαν κάτι νεκρό (Τον εαυτό μου χάνω)
Δεν θέλω λόγια να πω
Μόνο αγάπαμε λιγάκι παραπάνω (x2)
ΤΝΤ
Πως σε λένε, που πας, ποιον έχει σόι;
Μετράει και ζυγιάζει τα πάντα το φτωχολόι
Από που κρατάει η σκούφια σου και ποιους έχεις πλάτη
Το ελέγχεις ή σε ελέγχει η γαμημένη σου άκρη
Είναι το soundtrack της πόλης που μας κρατά ζωντανούς
Αδύναμοι και δυνατοί παλεύουν να σπάσουν δεσμούς
Αρρωστημένες οι ζωές μας σαν ταινίες του lee
Με τα καρέ της θα δείξει σε ποιους ανήκουμε εμείς
Το σκαρώνω στο λιούμι πίσω από την εκκλησία
και το ηχογραφώ πιο πάνω απ’ τα σκαλιά τα 3
Το φτύνω για τα ρώσικα και τη τσογλαναρία
και ταξιδεύει πάνω στους κουμπάρους στην Αγία
Για τα αλάνια που δεν χάθηκαν για το όνομα
Πατρίδα τους εκεί που ΄ναι το ζόρι μόνιμα
μην ψάχνεις το ψεγάδι μες την τελειότητα
Ούτε στον μπάτσο για να βρεις προσωπικότητα
Σαν να μη βρίσκομαι εδώ
Σα να ‘μαι ψέμα, σαν κάτι νεκρό (Τον εαυτό μου χάνω)
Δεν θέλω λόγια να πω
Μόνο αγάπαμε λιγάκι παραπάνω (x2)
No comments yet