LYRIC
Ότι λόγια σου χω πει τα έχω πει γιατί τα πίστευα
Κουβαλάω στιγμές που σύντομα θα γίνουν δίστιχα
Φωνάζουν τα παιδιά όταν τους λεν’ να κάτσουν ήσυχα
Φωνάζουμε κι εμείς γιατί μας φέρονται αντίστοιχα.
Πως να σωπάσω με τα μάτια ανοιχτά, Πως;
Πως να φυγαδεύσω τον φονιά, πως να ξεχάσω.
Χώνω τα ξημερώματα στην δήθεν γειτονιά
Κανένας δεν ακούει μα εγώ τα λέω για να ησυχάσω.
Δεν παίζω με τις λέξεις, δεν χώνω για παιχνίδι
Αφήνω πίσω αλήθειες πριν με στείλουνε ταξίδι
Το πιο καλό couple μου θα ‘ναι αυτό που θα με πνίγει
Όταν γαμώτο θα ζητάς να σου το πω μα θα χω φύγει.
Βάλε μου να πιω μη το φοβάσαι, γέμισε το, γάμησε το
δεν σου βγαίνει να μιλήσεις, άφησε το.
Ελπίζω όταν θα φτάσει η στιγμή που θα θελήσεις να
ανοιχτείς, να μαι ακόμα εδώ και να μην φας πακέτο
όπως εγώ. Δεν ξέρω που πηγαίνω μα οδηγώ
η Μάγια πίσω κάθισμα κι εγώ να τραγουδώ
Έχω στο νου μου ποιες στιγμές μελλοντικά θα νοσταλγώ
γι αυτό πείθω τον εαυτό μου να μαι εδώ και να τις ζω
Κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο στο υπόσχομαι ψυχή μου,
Κωλόμπατσε δεν έχω την ταυτότητα μαζί μου.
Έχω καπνό, έχω κλειδιά, μια οθόνη με κουμπιά
Και μια κόλλα Α4 με ψυχολογικά…
Refrain
Κάνω τα πάντα να ξεφύγω απ’ το τέλος
Μα αυτό με κάνει να το βλέπω συνεχώς
Έλα και βγάλε από το στήθος μου το βέλος
Δίχως το πάθος μου είμαι απλά ένας σκελετός (x2)
Couple 2
Δίχως το πάθος μου απλά ένας σκελετός
ανοίγω κλείνω μάτια για να νιώσω ζωντανός
Ποιος τόλμησε να πει ότι τα όμορφα τελειώνουν
πήγε 5 και οι κουκούλες στην πλατεία ακόμα χώνουν.
Κάνουμε το απίστευτο να μοιάζει πιστευτό
Αυτόν που το καλό μου θέλει αυτόν θα εμπιστευτώ
Δεν έπαιξα ποτέ με τον πόνο κανενός
δεν είμαι αυτός που θέλω μα ευτυχώς είμαι σωστός.
Έχω μελάνι στο χαρτί μου, στο κορμί μου για υπενθύμιση
ποιος είμαι να θυμάμαι και το ποιος θέλω να γίνω
Sativa novel t , η πτώση είναι γιορτή
Δεν πέφτω να πεθάνω πέφτω για να ξανά γίνω
Αν ψάχνεις το φως, μην το ψάξεις στο φως
το κενό αν δεν δεις, τότε μένεις κενός.
Αγάπη αν μου δώσεις θα μείνω πιστός
με νοιάζει η πίστη μα όχι ο θεός.
Ξάπλωσε η απόγνωση πάνω σ’ αυτή τη πόλη
και τα ανήσυχα μυαλά κάνουνε στίχους τις πληγές.
Ο στόχος μας δεν είναι ένα γεμάτο πορτοφόλι
προτιμάμε να γεμίσουμε με αληθινές στιγμές
No comments yet