LYRIC
Ναι, δεν έκανα ποτέ συμβιβασμούς σε αυτά που αγαπάω
θέλω να ζήσω το όνειρο μου, βυθίζομαι και πετάω
τι σε νοιάζει όταν γράφω που πάω
τι σε νοιάζει τι πρόβλημα έχω τι με στο μυαλό κουβαλάω
ένα γυαλί που ραγίζω και σπάω
σε κανέναν από εσάς δεν χρωστάω και δεν τα βλέπω νορμάλ
έχω πιεί όσα αντέχω να μην χάσω το ματς
με τέτοια πόζα που χεις πάρει πως τολμάς και μιλάς
Δεν έχω τρόπους γενικά
και αποδεδειγμένα όλα μου πάνε κάπως στραβά
στην ατέλειωτη νύχτα που με γυρνά
στην ατέλειωτη νύχτα που με γυρνά
στην ατέλειωτη νύχτα που με γυρνά
Ακροβατώ στα σκοινιά
βγήκαμε ελεύθεροι και φέτος μέσα από την μπατσοφολιά
γράφω ένα δίσκο κι όλο λέω θα τον βγάλω μετά
όταν πατήσω το κουμπί όλα θα πάρουν φωτιά
Είδα τον κόσμο σου αλλιώς κι ήταν κόλαση
Γίνε σκοτάδι, γίνε φως, γίνε όλα συ
Πριν και να γεννηθούνε χάνουν την όραση
γύρισα απότομα και ήταν σαν κόλαση (2)
Μετά ζαλίζομαι
Δεν πέφτω καν απ’τα σύννεφα μ’ ότι ακούγεται
στο τέλος μένουν οι φίλοι, στο τέλος δίνομαι
πάντα ένα βήμα μπροστά τους, νομίζουν ψήνομαι, μετά σκορπίζουνε
η νύχτα μένει για πάντα κι εγώ στ’ ορκίζομαι
βγάζεις απόψε την μάσκα για να μιλήσουμε
Αυτό το σπίτι γεμάτο δεν συνηθίζεται
Σου δωσα χώρο ένα μέτρο και την ψωνίζεται
Πόλη σε σύγχηση
πως ξεψυχάς πάλι μόνη χωρίς συνείδηση
πως γίνεται να μην κουνάς και να αναπνέεις μέσα σ’ όλη αυτή την κίνηση
κινηματογραφικά μισόγυμνη για λύπηση
Και όσο σε παίρνει η μπάλα
εγκλωβισμένη και νεκρή σε μια μεγάλη γυάλα
μα έχω να ζήσω κι άλλα
Σου χω μιλήσει εκατοντάδες φορές
αφήνω πίσω μου εποχές και χρονιές, ξύπνησα χθες.
Είδα τον κόσμο σου αλλιώς κι ήταν κόλλαση
Γίνε σκοτάδι, γίνε φως, γίνε όλα συ
Πριν και να γεννηθούνε χάνουν την όραση
γύρισα απότομα και ήταν σαν κόλαση (x4)
Είδα τον κόσμο σου αλλιώς κι ήταν κόλλαση
Γίνε σκοτάδι, γίνε φως, γίνε όλα συ
Πριν και να γεννηθούνε χάνουν την όραση
γύρισα απότομα και ήταν σαν κόλαση (x2)
No comments yet