LYRIC
Respect the West
Όπως και να χει νεκροί, θα καταλήξουμε κάτω απ’ τη γη
Γι αυτό σεβόμαστε τον εαυτό μας τα χρόνια που απλά γλιστράμε σε αυτή
Ενδοιασμοί για την κλοπή, όταν πεινάμε δεν παίζει ντροπή
Και ψήθηκα αλήθεια να πεθάνω της πείνας παρά να φορέσω και γω μπλε στολή
Ίδιες αξίες αλλά μυαλά, μάνα ακόμα φοράω φαρδιά
Η γειτονιά με αγκάλιασε πρώτη, και να που δεν με γνωρίζεις καλά
ζωΒγα μιλιά στα ποδαανα ξυλοδαρμό στην Καβάλας κοντά
Κάποιοι που μείναν και κάποιοι που φύγανε και αυτοί που φούσκωσαν το story μετά
Το δίκιο στραβώνει μέσ’ το μαχαλά
Πάνω από λέξεις μπαίνει η μυρωδιά
Αν είσαι ρουφιάνος ιδρώνεις και τρέχουμε πίσω σου σαν λυσσασμένα σκυλιά
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
Κατάρα η ευχή το να ζεις στα δυτικά
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Και δεν είναι δυνατόν να κάνουμε όλοι μας κουμάντο γενικά
Έτσι λένε στον ντουνιά
Τα παιδιά του ανώτερου θεού αγοράζουν την ζωή όσο ζούμε στα κλεφτά
Και δεν θέλαμε πότε να περπατήσουμε στους δρόμους με τα φώτα τα φανταχτερά
Από μπόμπιρες σπάμε τις λάμπες γιατί μας ταιριάζουνε τα σκοτεινά
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
Κατάρα ή ευχή το να ζεις δυτικά
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Σκάμε μες τη νύχτα όταν ακούς αστραπές
Άδεια βλέμματα γεμίζουν την σιωπή φωνές
Αλυσοδεμένες από την γέννα οι ψυχές
Σέρνουνε τη σιδερένια μπάλα του χτες
Φως διαπερνά τις περσίδες, γίναμε ένα με τις αλυσίδες
Αντέξαμε μέχρι που πήξαμε, πόνεσαμε και δεν το δείξαμε
Στηρίξαμε ότι επιλέξαμε, ότι φτιάξαμε μόνοι το τρέξαμε
Φεύγαμε ερχόμασταν πάλι, με ψηλά το κεφάλι όπου μπλέξαμε
Αδυνατούν να νιώσουν ρωτούν, τι κάνετε εδώ μαζεμένοι
Όλο και κάτι θα βρούνε να πουν, η γειτονιά μου είναι σημαδεμένη
Κινούμαστε καβατζωμένοι, αρκούμαστε με ότι μας δένει
Γυρίζουμε σε όλα τα μήκη και πλάτη, πάντα γυρεύοντας κάτι
Έχουμε πίστη βαστά εσύ, κρατάμε σε άριστη κατάσταση
Πάντοτε τις τελευταίας στιγμής, απροβάριστοι πριν την παράσταση
Οι τελευταίοι των Μοϊκανών, ανασφάλεια των ικανών
Μπάτσε και αυτό αμφισβήτηση
Δουλεύω τα ραπς μου στη πιάτσα για να χουνε ζήτηση
Τρώμε επίθεση, κουτρουβαλιάζονται πάνω στα σίδερα
Η εμείς η αυτοί κάποιοι θα πέσουν σήμερα, τα πράγματα δεν είναι ήρεμα
Ήμερα είμαι να παίρνω κεφάλια, σέρνουμε την σιδερένια μπάλα
Είμαι να παίρνω κεφάλια σέρνουμε την σιδερένια μπάλα
Χειμώνες οι γειτονιές μας οι σκιές μας κάτω από τις λάμπες
Άδεια κουτάκια με μπύρες, βάζαμε φόκο με τους αναπτήρες
Μεγάλα χαρτάκια ocb raw ,να επικοινωνούμε όσο έχουμε καιρό
Ότι με ξεκάνει δεν με κάνει να χαρώ, παίρνει πούλο το χω ξανακάνει μπορώ
Ούτε που ξέρουνε καν, ρομαντικά σαν το πρώτο σουκαν
πίνω μια θάλασσα φτύνω φωτιά, ξέρω που μένω και τι με κρατά
Είμαστε μόνοι μας να κουβαλάμε μια κόλαση άπιστους, τι να τους πεις που
Έλα και πιστούς να αλλάξουν ζωή να φορέσουν χρυσά και να παίξουν μαζί σου
Γεννημένοι με ένα στόχο στη πλάτη, ότι κάνουμε το κάνουμε με αγάπη
ξέρω τη πόλη καλά στο σκοτάδι πάντα και έχω το λόγο μου χάρτη
Σπάμε αλυσίδες αυτό εδώ είναι το μήνυμα
αυτό για τα παιδιά που ζουν πίσω από τα σίδερα
Δεν αγαπάμε τον ψεύτη τον ρουφιάνο δεν τον αγαπάμε
Μα τα πάμε καλά με τον κλέφτη, γιατί κάποιοι δεν έχουν να φάνε
Όσο και να θέλουν δεν τα παρατάμε
Στην Αθήνα με το ραπ θα γυρνάμε
Το φέραμε νύχτα να το τραγουδάνε όσοι νιώθουνε πως δε χωράνε, αιντε
Σκάμε και είναι πάντα ένα να ακούς αστραπές δεν έχεις το machine gun όπα ρε
Γύρω από τον θάνατο χορεύουμε
Γλεντάμε γιατί αλλιώς αργοπεθαίνουμε
Σεβάσου την δύση, σεβάσου την δύση, σεβάσου την δυση
Του δρόμου την ποίηση, του δρόμου την ποίηση, του δρόμου την ποίηση
Σταμάτα να μου λες για το αύριο
Και θα εκπροσωπώ όλο το μπαριο
Έκανα το πάρτι μακάβριο
Για την γειτονιά μέχρι το άπειρο
Για την γειτονιά μέχρι τα άπειρο
Από την γειτονιά μέχρι το άπειρο
Για την γειτονιά μέχρι το άπειρο
Από την γειτονιά μέχρι το άπειρο
Έτσι είναι εδώ που νυχτώνει συχνά
Τα σπίτια έχουν μείνει και αυτά χαμηλά
Κατάρα ή ευχή το να ζεις δυτικά
Φτώχεια και γκλάβα μένουν ψηλά
Σκάμε μες τη νύχτα όταν ακους αστραπές
Άδεια βλέμματα γεμίζουν την σιωπή φωνές
Αλυσοδεμενες από την γέννα οι ψυχές
Σερνουνε τη σιδερένια μπάλα του χτες
No comments yet