LYRIC
Τι κι αν κολλήσει το μυαλό μου τελείως
όταν πάψει να χιονίζει θα βγούμε πάλι για τσάρκες
τι κι αν κολλήσει το μυαλό μου τελείως
δεν μιλάω με κανέναν κι ας έχω πάντα μονάδες
Γυρνώ στην πόλη που δεν ξέρουν πολλά
συμβαίνουν όλα και τίποτα δεν τσουλάει ομαλά
περνάω από δίπλα σου τα βλέπω όλα θολά και διπλά
εσύ δε βλέπεις καν τον ήλιο μπροστά, δεν είσαι καν κοντά
θα αφήσω πίσω τις χειρότερές μου μέρες
μείνε πίσω με παρέα διό γραμμές κατειλημμένες
κόσμος ψέμα και τα σπίτια με κεραίες
δεν μπορώ να κάνω πράξη τις φανταστικές μου ιδέες
άλλη μια μέρα έχω να κάνω τόσα
μου είπαν να μη δίνεις τόσα, μην ανοίγεσαι κι όλα στραβώσαν
τα λουλούδια μες τον κήπο σου φυτρώσαν
μες τον ύπνο σου γυρνάς κοιτάς ποιοι σε περικυκλώσαν
πώς να γυρίσω καταστάσεις
γνωρίζεις μα δεν ξέρεις γαμώτο πώς να το εκφράσεις
όλα κυλάνε κ είναι τόσο φυσικό και εσύ ν’ αλλάξεις
εγώ τρελαίνω την πόλη που από ψηλά θαυμάζεις
Τι κι αν κολλήσει το μυαλό μου τελείως
όταν πάψει να χιονίζει θα βγούμε πάλι για τσάρκες
τι κι αν κολλήσει το μυαλό μου τελείως
δεν μιλάω με κανέναν κι ας έχω πάντα μονάδες
Συγκατοικώ με πέντε εκατομμύρια μαλάκες
δεν έχω ούτε λεφτά ούτε δουλειά και κάνω απάτες
οι εξωγήινοι σκάσανε στη γη και έχουν πλάτες
κάτι τύπους με καλά ρούχα και με γραβάτες
να δω τον ήλιο έχω κάπου διό βδομάδες
σκοτώσαν κάποιον φίλο μου για κάτι ομάδες
παλικαράδες τους λένε κάτι γαμιάδες
που βάζουν ένα σήμα και σκοτώνουνε χιλιάδες
κάποιος γνωστός μου έχει πιστέψει στους παπάδες
έβαλε ράσο και δουλεύει τις γιαγιάδες
στημένους είδα σ’ ένα club γυναίκες και άντρες
σαν πεταλούδες που ξεχάσαν ότι ήταν κάμπιες
δε μιλάω με κανέναν κι ας έχω πάντα μονάδες
στα όνειρα μου πέφτουνε νιφάδες
κι όταν πάψει να χιονίζει θα βγούμε πάλι για τσάρκες
συγκατοικώ με κάτι βλάκες
Τι κι αν κολλήσει το μυαλό μου τελείως
όταν πάψει να χιονίζει θα βγούμε πάλι για τσάρκες
τι κι αν κολλήσει το μυαλό μου τελείως
δεν μιλάω με κανέναν κι ας έχω πάντα μονάδες
No comments yet