LYRIC
Πάλι μιλάς για ‘μένα,
τόσο άδεια είναι η ζωή σου δεν αλλάζεις θέμα
Κρύβεσαι συνέχεια πίσω από το pc σου
σε κράζουνε στο δρόμο μέχρι κι κολλητοί σου
Πρώτα με μισείς, μετά μ’ αγαπάς
μετά μένεις μόνος σου και πονάς
Δεν είναι δύσκολο να πιάσεις τον πάτο
αφού τόσο χρόνια όλα τα ‘χες στο πιάτο
Σε μισούνε όλοι στ΄ ανατολικά
θέλεις να κάνεις λεφτά, όμως δε βρίσκεις δουλειά
Δεν κυκλοφορείς στο κέντρο, μονάχα αν είναι αργά
Και όλο λες θα το πληρώσεις, ενώ κρατάς ψιλά
Μ’ αυτά τα raps δεν θα πας πουθενά
σε βολεύει να το λες, μα δε το γράφεις σωστά
Έχεις μπερδέψει τα σώτα, τα ‘χεις αλλάξει σειρά
μετά μόνος αναρωτιέσαι τι δεν πάει καλά
Πάλι μιλάς, πάλι μιλάς
πάλι, πάλι, πάλι μιλάς (x2)
Ε, ζούμε στη λάθος εποχή
το δουλεύεις σα σκυλί για ένα πιάτο φαΐ
Αφού ξεπούλησαν εμένα και σένα και όλη τη γη
τώρα να ψάχνουν απαντήσεις για το πως και γιατί
Το ‘χουμε δει το έργο, χτύπα με στο κέντρο
Δεν έγλυψα ποτέ κανέναν για να ανέβω
Πίσω πάλι βαμμένη με χρώματα πολέμου
ρουφιάνους και τους ψεύτες δεν τους πήγα ποτέ μου
Δίνω τροφή για να μιλάς τα βράδυα
παρόλο που η καρδιά σου μέσα είναι άδεια
Δίνω τροφή για να κοιτάς στα μάτια
παρόλο που σου κάνανε τη καρδιά κομμάτια
Άσε το χθές το σήμερα μόνο δες
όλα είναι στο μυαλό για να γιατρέψεις πληγές
Τα γράφεις σήμερα, αλλά τα ‘χω ηχογραφήσει ήδη χθες
και εκτός των άλλων ραπάρεις σα να μην θες
Πάλι μιλάς, πάλι μιλάς
πάλι, πάλι, πάλι μιλάς (x2)
No comments yet