LYRIC
Γύρω μου χρώματα
μα η καρδιά μου σε ανεμομαζώματα.
Δεξιοί και αριστεροί
εγώ γράφω για τη ζωή
άνθρωποι περνάν και φεύγουν
δίχως να σου δώσουν σημασία.
Ένα χαρτί φερε να γράψω,
να είναι λευκό, να ‘ναι άσπρο
μαύρο να το κάνω εγώ
για να αποτυπώσω καθημερινότητα.
Κάθε χτύπος καρδιάς σου είναι σεισμός
μέσα στα μέσα σου.
Μέσα μαζικής συγκοινωνίας περνάνε διπλά μας,
κάθε λογής πολιτικός τρώει την ελπίδα μας,
τροφή μέσα στα πιάτα μας να γίνουν
για να ελπίζουμε ότι θα ζούμε καλύτερα.
Πως αναπνέω πιο ήρεμα, όταν είσαι εδώ αν’το ξερες.
Να ήξερα τα πάντα θα΄θελα όμως δεν ξέρω τίποτα.
Γιατί καρδιά μου περιορίζεσαι στο να χαζεύεις,
μια φωτογραφία μου στο PC σου σήμερα;
Μέρες μονότονες, μέρες μικρές με στρες και με άγχος
την ζωή να θες με πάθος.
Για να με μάθεις ψαξ’ το Νικολή στο βάθος
έτσι μου είπε ένας γεράκος που μου έμοιαζε.
Δεκτή η συμβουλή που θα με μάθει πως να αντέχω
και να πνίγω συναισθήματα.
Έχω μέσα μου οργή που θα βγει με χτυπήματα
άμα το παρακάνεις.
Εν μέσω καταιγίδας στο κεφάλι μου
ψάχνω ιδέες να βρω για να βγω από το χάλι μου,
να βρω την μια πλευρά μου και την άλλη μου.
Κέρμα γίνομαι έχοντας δυο πλευρές
στριφογυρνώ και πέφτω σα βροχή πάνω στο δέρμα.
Χαράζει.
Βγαίνει ο ήλιος μετά τη βροχή το κεραμίδι στάζει.
Μπροστά στον κίνδυνο να είσαι λιοντάρι που δε διστάζει,
φρουρός που δε νυστάζει να’σαι.
Να ‘σαι καλά όπου και να σαι (x2)
No comments yet