LYRIC
Είναι πολλά που θέλω να ξεχάσω
είναι πολλά που θέλω να αφήσω πια
είναι ξανά που θέλω να γελάσω
μα να γίνει αβίαστα απλά
Είναι τα φαντάσματα που στοίχειωσαν τις σκέψεις μου
και όποτε τα πιάνει ξανά κάνουν σαματά
είναι τα λόγια που φυλάκισαν αναίτια τις λέξεις μου
και μέσα από τους στίχους μου φτιάχνουνε φωλιά
Και μέσα από όλα αυτά πάντα κάτι θα με μπλέκει
σε θολωμένες αποφάσεις μέσα από την μέθη
είναι και η θλίψη που ύπουλα μου γνέφει
σαν να ξόδεψα σε αυτά νιώθω χιλιάδες έτη.
Τι έδωσα ή έλαβα τι έταξα σε μένα τόσα έτη μοναξιές είχαν διέξοδο μία πένα
και συνεχίζωντας να ψάχνω μέσα από όλα τα χαμένα
το μονοπάτι για Ιθάκη με οδήγησε σε σένα
Και ψάχνωντας το μονοπάτι για Ιθάκη
ψάχνοντας κάτι που έμοιαζε με αυταπάτη
ταξίδια έκανα σε μήκη και σε πλάτη
πολλά τα κύμματα πουθενά λιμάνι.
Και έτσι είπα και εγώ να αποπλεύσω
σε ένα λιμάνι το πλοίο μου να δέσω
αυτό που νιώθω όπως θέλεις πες το
σε ένα κομμάτι ομολογία εκ των έσω. (x2)
No comments yet