LYRIC

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το ‘χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Τη Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’ έναν πλανήτη μουσικής
μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος (x2)

Άσαρκος
Ενώ το βλέπω να ζωντανεύει, πεθαίνει πάλι
Ενώ το βλέπω να βγαίνει σαν το φεγγάρι
πέφτει πάλι το γαμημένο σκοτάδι
Χαμηλά πηγαίνουν όλοι, στο μυαλό τους αιώνιο βράδυ
Ζωντανεύει, εγκλωβίζει το σκεπτικό τους
Παλεύει να νικήσει αυτό που προσπαθεί
με νύχια και δόντια να εκφράσει
Το στυλό τους τώρα νεκρό
Εδώ και χρόνια βλέπω μαριονέτες σαν άγγελους κόλασης
Το μόνο φως που λαμβάνουν αυτό της τηλεόρασης
Δεν περιμένω να νιώθετε αυτό που νιώθω
Αφού δεν ξέρετε στ’ αλήθεια ποιον έχετε βάλει στόχο
Γυρνάτε μες τα κανάλια δίχως να ‘χετε κάνει το λόγο σας όπλο σ’αυτό τον τόπο
Πέφτουν οι μάσκες, γράφω το νιώθω
Βλέπω μόνο του τον εαυτό μου, το χρήμα
το χρόνο, κάποια όνειρα, κάποιο δικό μου πρόβλημα
Ο στίχος γίνεται λάβα στην παγωμένη Ελλάδα
Να νιώσετε λίγο πόνο πρέπει
μήπως και γράψετε κάτι που να μ’αγγίξει
Μια σελίδα στο διαδίκτυο την φάση μας προσπαθεί να στηρίξει
προβάλλοντας κώλους, φασίστες, φλώρους, νταβατζήδες
Αυτή είναι η φάση σε περίπτωση που δεν είδες
Μαλάκα γράφω γιατί νιώθω και δεν γράφω ποτέ μου για πλάκα
Το όνομα μου Α, πληρώνω για να το’χετε
Ένα μόνο μένει πλέον. Το να με νιώθετε. Με νιώθετε;

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το’χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’έναν πλανήτη μουσικής
μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος.

Λάμπρος
Τι κι αν φύγαν κάποια φράγκα για ν’ ακούσετε αυτό;
Τι κι αν ξέρω ότι απ’τη φάση δεν θα πληρωθώ;
Ένα λιθαράκι βάζουμε για να γίνει ενιαίο
και γι’αυτούς που δεν πουλήσαν, τίποτα δεν είν’ τυχαίο
Για όσους προβληθήκαν στα FM και στα κανάλια
τους βλέπεις κι έχουν μείνει στων δισκογραφικών τα συρτάρια
Τώρα τα clubs γεμίσανε με μπαντάνες και φαρδιά
Τώρα της μόδας έγιναν τα άδεια μαγαζιά
Αστείοι είμαστε όλοι μας που φτάσαμε ως εδώ
Κι οι πιο αστείοι από μας βρίσκονται κάπου εδώ τριγύρω
Γύρω γύρω όλοι και στην μέση μία πίτα
Και το φλουρί κατάπιανε απ’την πολύ την πείνα
Προσπάθεια, ενότητα, καμιά δικαιολογία
Οι 8 φανταστικοί προσφέρουνε την τριλογία
Ό,τι νιώθω γράφω και θα γράφω όπως θέλω
Ή το κάνουμε όπως νιώθουμε ή το κάνουμε μπουρδέλο

Hatemost
Βλέπω όλοι περιμένουνε τζάμπα δουλειές
Με νιώθουν άραγε; Έτσι φαίνεται, έτσι πρέπει κολλητέ
Τρία cd’s πληρωμένα από την τσέπη τους
Μέσα απ’την καρδιά μου το ‘κανα για σένα τ’ακούς;
Πρέπει να δώσεις για να πάρεις ο κανόνας
Πρέπει να υποστηρίξεις και συ να μην συνεχιστεί ο χειμώνας
γιατί δεν θα δεις ποτέ σου εξέλιξη
Δεν θα δεις ποτέ σου την ανόρθωση και φλόγα καυτή

Ό,τι νιώθω γράφω, πληρώνω για να το’χετε
Πληρώνομαι κάθε φορά που το νιώθετε
Ό,τι νιώθω γράφω, σηκώνομαι στα πόδια μου
Την Γη κοιτώ ξανά να πάρετε τα λόγια μου
Χαμένος, χαμένος σ’έναν πλανήτη μουσικής
μιας βιομηχανίας που όταν μπω θα νιώθω ξένος, ξένος
Σ’ένα πλανήτη μουσικής που μέχρι τώρα στέκομαι στο κάτω μέρος.(x2).

Added by

PromoLyrics

SHARE

ADVERTISEMENT

VIDEO