LYRIC
Refrain
(Long3)
Δίνει χαμόγελα η ζωή στάσου κοντά της
αρκεί να τα ζητάς μην είσαι μακρυά της
κράτα της το χέρι αυτή κρατάει το χάρτη
σωστή στροφή χαμόγελο αλλά στη λάθος δάκρυ
και αν προσπαθήσεις μαζί της για πάντα θα ‘σαι
αυτήν πάντα θα σε ζητάει αυτό να θυμάσαι
να τη νιώθεις σαν τη μάνα σου γιατί
μ’αυτή θα μεγαλώσεις και είναι μοναδική
Verse 1
(Pepe Frantik)
Βράδια που δεν τέλειωσαν πάγοι που δεν έλιωσαν
και το πρωί με βρίσκει να κοιτώ τον ουρανό πίνοντας ουίσκι
μορφές που μ’εγκατέλειψαν
κλαίω διότι δεν κατάφερα όσα ήθελα, τι φρίκη?
και είναι μεγάλες στιγμές στης ζωής το φάσμα
να ζείς και να ερωτεύεσαι σε νότες από jazz
αγαπάς, κοιμάσαι, ξυπνάς, ξεχνάς
ποτέ όμως δεν σου γύρισαν και αγάπη αναζητάς
κρατήσου, θυμήσου όσα πέρασες μαζί σου
είσαι εσύ για σένα θα ‘σαι μόνο εμμονή που
έμεινε χιλιάδες βράδια σε μυαλά αγνώστων
φίλων ή εχθρών, παρ’ όλα αυτά ανθρώπων
δεν αρκεί ένα γειά ή ένα τι κάνεις
πεθαίνεις κάθε δευτερόλεπτο καρδιά μου χάνεις
μείνε μαζί μου, το χέρι μου κράτα
το έχω ανάγκη όχι μόνο τώρα, το έχω πάντα
Refrain
(Long3)
Δίνει χαμόγελα η ζωή στάσου κοντά της
αρκεί να τα ζητάς μην είσαι μακρυά της
κράτα της το χέρι αυτή κρατάει το χάρτη
σωστή στροφή χαμόγελο αλλά στη λάθος δάκρυ
και αν προσπαθήσεις μαζί της για πάντα θά ‘σαι
αυτήν πάντα θα σε ζητάει αυτό να θυμάσαι
να τη νιώθεις σαν τη μάνα σου γιατί
μ’αυτή θα μεγαλώσεις και είναι μοναδική
Verse 2
(Pepe Frantik)
Είναι λίγοι μαζί μου όσοι στέκονται
μα κάνε τους λίγους πολλούς ή έστω έτσι να φαίνονται
μένουνε μαζί σου, μένουμε μαζί
και με έχεις όποτε θέλεις γιατί είμαι μουσική
είμαι μυαλό, που γυρνάει και ταλαιπωρεί
μία αγάπη δώσ’ μου όπως λέν’ οι Τζαμαϊκανοί
μην φοβάσαι το μπροστά, να φοβάσαι το στάσιμο
μην μείνεις για πάντα εκεί γιατί θα είναι άσχημο
και το τσιγάρο μου σβήνει για δές που έφτασα
είναι κρίμα να πείς “γαμώτο, κoίτα τι έχασα”
να το ζείς όσο μπορείς και κράτα τις μνήμες
για μήνες για χρόνια να ξαναζείς τις στιγμές εκείνες
θύμασε, τον φίλο από το σχολείο
χαθήκατε και ας στο ίδιο καθόσασταν θρανίο
έτσι τα φέρνει η ζώη, έτσι τα φέρνει
πάνε και έρχονται και ‘σύ θα είσαι αυτός που μένει
Refrain
(Long3)
Δίνει χαμόγελα η ζωή στάσου κοντά της
αρκεί να τα ζητάς μην είσαι μακρυά της
κράτα της το χέρι αυτή κρατάει το χάρτη
σωστή στροφή χαμόγελο αλλά στη λάθος δάκρυ
και αν προσπαθήσεις μαζί της για πάντα θα ‘σαι
αυτήν πάντα θα σε ζητάει αυτό να θυμάσαι
να τη νιώθεις σαν τη μάνα σου γιατί
μ’αυτή θα μεγαλώσεις και είναι μοναδική
No comments yet