LYRIC
(Πάτα το)
Μαλάκα έλα ας μην γελιόμαστε
δεν ψάχνω κατι που δεν χρειαζόμαστε
κυνηγάω τα όνειρα που χτίζουμε εδώ είμαστε δίπλα και χανόμαστε ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!
Ποιους έρωτες; αυτό το κάτι που μας πρόδωσε;
τι έχουμε να πούμε δεν θυμάμαι καλά
τζάμπα να ταλεπωριόμαστε με ψάχνεις τώρα που σε τρώει η μοναξιά
Παγίδα πλέκεις ξανά
δεν ξηγιέσαι σωστα
φιλαράκι απ’ τα παλιά
στην μέση παίζουν πολλά
βράδυα ατελείωτα μελαγχωλικά
μέσα στην πόλη με την έντονη μυρωδιά
Να γράφω στοίχους,
να εκφράζω λίγους
να συμμερίζομαι τους τύπους
στους δρόμους εκείνους μόνο για εκείνους
να βλέπω τοίχους
και λυπημένους κατοίκους
(και λυπημένους κατοίκους)
Μέσα απ’την πόλη να δίνω τον ρυθμό που αγαπώ
το ξέρουν όλοι, πως δε χάνω καιρό
πάντα με πάθος,είναι ο λόγος που ζω
να ζω για να το γράφω είτε καλό είτε κακό (x2)
Είμαι στην φάση μου
στην πόλη μου
καλά καβατζωμένος
φτιαγμένος
πως σκάω πάντα σαν βόμβα φέρνω το τέλος
είμαι
ερωτευμένος μαυτο
και παραμένω κρατώ
το ραπ μου άληθινο
μεσ’την καρδιά μου καυτο
κι’αυτό μου δίνει αντοχές να συνεχίζω
να χτίζω
μέσα στην πόλη το γκρίζο
να αφήνω πίσω
ν’αγαπήσω
να βοηθήσω
όσους με έκαναν να ανθίσω
για τους φίλους που με κράτισαν να τους γυρίσω πίσω
(πο)
πες με ανόριμο ξέρω πως θα κρατίσει
είναι φλόγα που ζει μέσα μου, ξέρω πως δε θα σβήσει
κι’αν με αφήσει κάθε φίλος που γράφω και εκπροσωπώ
θα μείνω μόνος, δε με νοιάζει ακόμα θα το κρατώ
είναι αυτό
που με κάνει καθε βράδυ να γράφω
να εξασκούμαι να μάθω
να βάφω
να φτάσω στο βάθρο
το αγαπώ, με τον τρόπο που μ’αγαπίσανε λίγοι
ξημερώνει, και οι δικοί μου ραπάρουνε μεσ’το city
Μέσα απ’την πόλη να δίνω τον ρυθμό που αγαπώ
το ξέρουν όλοι, πως δε χάνω καιρό
πάντα με πάθος,είναι ο λόγος που ζω
να ζω για να το γράφω είτε καλό είτε κακό (x2)
(αυτό)
No comments yet