Στιχοι :

Ινδιανοι μου καβατζωμενοι ειναι μες τα τσιμεντα , ταλεντα που γραφουν στα ντερτια ρεμπετες του σημερα μετρα.

Νυχτωσε παλι ψαχνω εμενα να βρω μα παλι χανομαι , οσα δεν σου πα θα πιω.Την μερα νιωθω πως δεν ζω στον ιστο μα αντιλλαμβανομαι πως καθε βραδυ καταληγω εδω.(x2)

Ελευθερο Πνευμα:
Τωρα τα παντα στην πολη μου μοδα τα παντα μου μπασο και μποτα κραταμε ασπιδα αναμμενη ελπιδα στην φαμιλια φυλαμε νωτα.Τωρα πεισαν την πιτσρικα πως μονο ημιγυμνη εχει προσοντα μετα το casting κλεισε τα φωτα κλειδωσε την πορτα πουτσα και κοκα.Ο κωδικας μεσα στην φαρα μου λεει πουλο σε πουτανες και ψευτες ανοχη σε πεινασμενους κλεφτες οταν εχουνε να θρεψουνε στοματα και πολιτικους μεγαλυτερους κλεφτες της πλαστικης εικονας δραπετες αφου οι πιο ομορφες ψυχες δεν φαινονται στους καθρεφτες.Βαρυ το ταβανι μεσανυχτα ενα κουπλε ειπα μονο για μενα , ηπια και ειπα πως τα λυσσα μα το πρωι ητανε κομποδεμενα.Τρυπες και ουλες,εχω γεμισει απ το χτες τις κουβαλαω μεχρι σημερα δεν ειμαι μονος μου , μες το δωματιο κλειδωμα φερ’το τετραδιο γρηγορα.Ποιο κωλομαγαζο πες μου χωραει τα εσωψυχα των αδερφων μου ? Για ποσες πουτανες πουλιεται η τιμη και για ποσα λεφτα το ονειρο μου?Ειπα αυτη η μουσικη φαρμακο μου μες το τιποτα κατι δικο μου κατι για να χω να ελπιζω , σ αφηνω παω να χαθω στον ιστο μου.

Νυχτωσε παλι ψαχνω εμενα να βρω μα παλι χανομαι , οσα δεν σου πα θα πιω.Την μερα νιωθω πως δεν ζω στον ιστο μα αντιλλαμβανομαι πως καθε βραδυ καταληγω εδω.(x2)

Faust:
Ξυπνιας πιο υποτονικα εχεις μαθει να ζεις με τα ματια κλειστα εχεις μαθει να ακους με φελους στα αφτια βαλτη μπλουζα πια μιλας μα δεν επικοινωνεις ορθα δυνατη εισαι απλα σου φτανει αν ανοιξει η tv ξανα προτιμω να πω γεια απο κοντα εσυ με κουμπια,εμεις με κουπια εσυ με ποτα και εμεις στην φωτια για μια οικογενεια μες την αγενεια σταθερα βουτας στην ασθενεια την σχιζοφρενεια την φωτογενεια και τα λεφτα,ποσο κοστιζουν αυτα? Ποτε σαπιζουνε πια? Ποσους θα πεισουν να βαλουνε ξενα φτερα για να πεσουν μετα δεν παιζουν με αυτα , το ξερεις καλα.Σου μαθανε παντα να λαμπεις ποτε δεν σε αφησαν να μπεις στην σκουρια σου βαλαν φτερα απο κερι να πετας ψηλα και συ το χεις καψει πια.Η αραχνη περιμενει οσο τον ιστο υφαινει μπας και κατι αλλαξει απο την θεωρια στην πραξη μα ..

Νυχτωσε παλι ψαχνω εμενα να βρω μα παλι χανομαι , οσα δεν σου πα θα πιω.Την μερα νιωθω πως δεν ζω στον ιστο μα αντιλλαμβανομαι πως καθε βραδυ καταληγω εδω.(x2)

Related Lyrics