LYRIC
Κλείσε τα μάτια κι είναι χρώματα κι αρώματα
Ανθρώπινα και γλαφυρά σαν κέρινα ομοιώματα
Άσε το σώμα σου γλυκά να σκανδαλίζει
Σαν το στόμα μιας γυναίκας που στ’ αυτί σου ψιθυρίζει
Σαν την αγκαλιά της μάνας που για πάντα σε στηρίζει
Σαν τον έρωτα που εμπόδια δε γνωρίζει κι αφοπλίζει
Και γυρίζει το βινύλιο στο χάδι της βελόνας
Σαν το πινέλο ανάμεσα στο χρώμα μιας εικόνας
Κι είναι δύναμη να εκφραστώ, παλέτα να δημιουργώ
Και να δαμάζω πάνω της του νου τον συνειρμό
Και συνοδεύει τις λέξεις που αφήνω στον αέρα
Κι όχι σκέψεις που τώρα πλέον κάνω παραπέρα
Με μαγεύει και μου περνά στο δάχτυλο τη βέρα
Με λατρεύει και τις χαρίζω κόπο και καριέρα
Και στη πιο άσχημή μου μέρα με σκουντά να με σηκώσει
Τις πιο θερμές μου ευχές σ’ όποιον δεν το ‘νιωσε να νιώσει
No comments yet