LYRIC
Σηκώνομαι από το κρεβάτι, δεν ξέρω τι θα αντικρύσει και αυτή τη μέρα το μοναδικό μου μάτι
ντύνομαι στα γρήγορα ανοίγω την πόρτα να’τη, μια μέρα γεμάτη δίχως απάτη, γεμάτη άνθη
και μια κοπέλα πλησιάζει ξανθιά και με νάζι
το πρόσωπο της απίστευτη γλύκα στάζει, απέναντι μου αράζει
με τα καστανοπράσινα μάτια της με κοιτάζει το νιώθω το αίμα της βράζει
της λέω “ΤΙ ΘΕΣ?” μου λέει “ΜΠΑΜΠΑ ΤΙ ΛΕΣ?”
και αμέσως πνιγόμαστε και οι δυό μας στις αγκαλιές…
Όσο πετώ από επάνω μου τις ουλές
καταλαβαίνω πως ότι βλέπω σήμερα αφήνει πίσω το χθες
στο τέρμα του δρόμου που λες αντικρύζω ένα τυπά, γνώριμα μούτρα να τον θυμηθώ μου ζητά
αμέσως χάνομαι στης ίριδας τα χρώματα
κόκκινο φλεγόμενο με ένα χαμόγελο γαμώ και γνώριμο και αρώματα σαν όνειρο
που μου θυμίζουν χρόνων αποτυπώματα hey και ας είναι ανώφελο
του λέω “ΜΠΟΥΖΗΣ?” μου λέει “ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΖΕΙΣ? ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΕ ΔΕΙΣ”
και έτσι όπως το’πε ναι, έτσι σαν τότε ναι
έλυσε τα δεσμά από πάνω του και όλοι από κάτω του…ναι…
Περνώ έξω από ένα μαγαζί, της πουτάνας γίνεται από μουσική
παίζει hip hop live με είσοδο free και μπαίνω μέσα να δω ποιος επάνω στην σκηνή θα ανεβεί
και δέκατα- δέκατα ο πυρετός μου ανεβαίνει βλέπω δεν είναι ξένοι
οι τρελαμένοι οι δίκοι μου επανενωμένοι σαν γροθιά σφιγμένη
το παρελθόν τους άρχισε μόνο του να ανασαίνει
Στιχόραμα και το’δα το όραμα και αυτό με μέλλει…
No comments yet