LYRIC
Άνθρωποι μίζεροι, εγκλωβισμένοι στο μένος
Δεν είμαι μέλος, επιστρέφω αλλαγμένος
Ο εαυτός σου γίνεται εχθρός σου στο τέλος,
Ούτε είδηση, μα πόσο επέχεις
Από την συνειδητοποίηση;
Στο γκρίζο η μύηση του success
Πώς να αλλάξω; Μουσική δίνει access
Την ψυχή σου ψάξε, σε θέλω να καις και να αποκτάς ότι θες
Γίνε εκείνο που θες μονάχα, όσα και να ΄χα τάχα
Δε θα ΄χα τύχη πιο καλή
Γουστάρω μόνο παρέα μουσική
Δουλεύω για τα φράγκα μου και ζω για τη ζωή
Δεν έχει ύστερα, όμως και να ΄χε man δε θα το ήξερα
Γνώρισα, όπως όλοι, το κακό «εγώ» μου και το μίσησα
Σιχάθηκα τόσο που απλά το φίμωσα
Ξέρω ο κόσμος σας πως είναι σκατά, μα ζω στο δικό μου
Κι εδώ αγαπάω τον εαυτό μου και τους γύρω μου
Κι επ΄ ώμου έχω πάρει πολλά
Μπορώ να αντέξω, απλώς άσε με να τρέξω μπροστά
Αισθάνομαι τόσο σωστά κι είναι πρώτη φορά
Πάμε ψηλά, δε θέλω να πετώ χαμηλά
Κι από την άλλη, όταν λέω πως θέλω τα πάντα,
Απλά εννοώ “θέλω να ζήσω, ν’ αγαπήσω” μάγκα
Σκίζω τον κώλο μου γι αυτά, αλλά στ΄ αρχίδια μου τα φράγκα
Είναι το μέσο απλά, όσα θέλω για να μπορέσω
Όποτε μένω εκ των έσω, να παλεύω γι αυτά
Κι αν πέσω θα σηκωθώ ακόμη μία
Κάθε αδυναμία είναι μία ευκαιρία για αλλαγή,
Αρκεί το νου σου να χεις, να τη μάθεις, πριν να χεις φθαρεί
Είναι μια νέα εποχή, μπες με το δεξί αδερφέ μου κι εσύ
Κράτησε με κι αν πέσεις θα ΄μαι μαζί
Είναι ζήτημα κανείς αν δε ζει κι ανησυχώ
Ξέρω κι εσύ παλεύεις τους δαίμονες σου, όπως κι εγώ
Πολλές φορές χαθήκαμε σε δρόμους σκοτεινούς
Κι αν το χο, λάθος χάρτης, πορεία προς το κενό
Να ξέρεις ότι νιώθεις δεν μπορεί να ΄ναι χαζό
Κι εγώ είχα νιώσει ότι πρέπει να κόψω για να σωθώ
Κι αρκούσε μόνο ένα διάλειμμα
Θέλει να βάλεις τον εαυτό σου σε σειρά, θέλει απλά λίγο προσπάθεια
Έμαθα καλά το μάθημα
Και μένω σ’ όσους όταν τους έχω δίπλα μου,
Άνετα θα ένιωθα κάθε φορά
Ειλικρινά, σημείωσε με στη λίστα με τα πιο τυχερά παιδιά,
Γιατί είχα δύο οικογένειες κι ας μην είχα ούτε μία
και δε μετράνε οι συγγένειες σ΄ αυτά
Σε όσους μ΄ αγαπάνε, θέλω απλά να τους πω πως είμαι καλά
Δε σκαλώνω πια, μεγαλώνω
Για όσο χρόνο θα είναι, έτσι θα ΄ναι μια χαρά
Και απλά μετά δεν κυκλώνω μια αλλά μένω με ανοιχτές επιλογές,
Γιατί μόνο μια δεν περνά το τρένο
Είναι ψέματα, τουλάχιστον εγώ αυτό έμαθα
Άσε με να πέσω στον πάτο, δεν φοβάμαι πια
Είχα φτερά και πέταγα κι έτσι μπορώ ξανά
Και ξανανέβηκα
Πάμε μαζί και παντού κι αν δεν χωράμε, θα χωρέσουμε
Πάμε μαζί και παντού αν δεν μπορούμε, θα μπορέσουμε
No comments yet