LYRIC
Ξέρεις τι;
Είναι, λες και σε ξέρω από παιδί.
Λες και έχουμε ξανά-βρεθεί,
σε κάποια άλλη ζωή.
Λες και πηγαίναμε μαζί σχολείο.
Απ’ το νηπιαγωγείο.
Ξέρω όλα σου τα προβλήματα.
Είμαι σ’ όλα σου τα μαθήματα.
Και όταν πέφτεις,
θα πάω να φέρω εγώ τη μπάλα σου, μη τρέχεις.
Και όταν θες να είσαι μόνος σου,
θα ‘μαι απέναντι και θα νιώθω τον πόνο σου.
Κάπως έτσι νιώθω μαζί σου.
Κομμάτι απ΄τη ζωή σου.
Όταν πονάς, πονάω μαζί σου.
Όπως κάνουν οι δικοί σου.
Κι όταν θα νιώθεις μόνος σου,
θα σου δείχνω την αγάπη των ανθρώπων σου.
Θα ‘χεις το χέρι μου στον ώμο σου.
Και συντροφιά στον δρόμο σου.
Έχεις ακούσει για σιαμαίους διδύμους;
Για τους δίδυμους πύργους;
Απλά, είσαι κοντά μου.
Και παύω ν’ ακούω θορύβους.
Έχεις βρεθεί κι εσύ με λύκους.
Ανοιγόσουν σε λίγους.
Κοιτούσες όλες τις πλευρές.
Τα ‘βλεπες όλα κύβους.
Aκούω όλους τους χτύπους,
της καρδιάς μου,
όταν βγάζεις ήχους.
Είσαι ο κύριος υπαίτιος καταστροφής,
του σινικού μου τείχους.
Καταπράσινο μου δέντρο.
Λουλούδι, στο τσιμέντο.
Που στοχεύει τη καρδιά μου.
Κέντρο.
Καταπράσινο μου δέντρο.
Λουλούδι, στο τσιμέντο.
Που στοχεύει την καρδιά μου.
Κέντρο.
No comments yet