LYRIC
Το παράδοξο του Φέρμι στην Aurora Borealis
Η διαλλήνια των γραπτών σου βάση λογικής πλάνης
Η αντινομία του Ράσελ, κτηνωδία στα απονέρια
Δεν ξέρουν γιατί υπάρχουν σαν κιθαρίστας χωρίς χέρια
Φάρος με τέσλα περιστέρια, τελευταίος θιασώτης
Φτιάχνω κύκλο με pixels ουροβόρος όφις
Γκάμπι του σταίνιτς σε μια οπή χωροχρόνου
Δημιουργώ μυαλά που θα δημιουργήσουν το μυαλό μου
Με τους δακτύλιους του κρόνου σαν τοξότηςς του βραχμά
τους θάβω στην γραμματική μελκιάδες εστράδα
Μια στιγμή πριν το πάντα συνωμοτώ με πυρίτιδα
Σαν παιδί μου κρύβαν λέξεις ώσπου γέννησα την Ίσιδα
Εικόνες χίλια θρύψαλα σε έναν απάτητο κανόνα
Το μυαλό μου σαν βυθός, έπνιξα τον Ποσειδώνα
Η σάλπιγγα του Γαβριήλ στο ραντάρ επιβίωση
Η νόσος Λου Γκερινγκ νικήθηκε απ’ την ποίηση
Στο βιβλίο της άμμου στη σκακιστική νουβέλα
το μάτριξ του μυαλού μου είναι μια ακουαρέλα
Σε αλγοριθμική φαβέλα γίνομαι μηδέν και ένα
όταν χρειάζομαι βοήθεια τηλεφωνώ εμένα
με πήρε ο ύπνος με την πένα σχεδόν για ένα μήνα
κι όταν ξύπνησα είχα φτιάξει την Καπέλα Σιξτίνα
Διασκορπίζω το ποίημα σε κορφές απάτητες
Η τέχνη μου είναι φως και ας απευθύνομαι σε ασπαλάκες
Μισό φεγγάρι φως το ποίημα Liber Arenae
Μισή στιγμή του πως σε κύμα Liber Arenae
Μισή ανάσα πριν το νήμα Liber Arenae
Κοίτα κοίτα Liber Arenae
No comments yet