LYRIC
Όταν κάτι τελειώσει, κάτι νέο πάντα αρχίζει,
Όσες κι ας με σκοτώσει,άλλες τόσες θα μ’αναστήσει,
Όσο κι αν προσπαθώ να σηκωθώ αυτό θα με ρίξει
για να γυρίσω δυνατός, έτσι δουλεύει η φύση.
Είμαστε σύμπλεγμα καλού και κακού,φως μεσ’ το σκοτάδι,
ανατολή χαμόγελο στη δύση ένα χάδι,
αναπολεί κάποιες στιγμές αν έρχεται το βράδυ,
και τις ξεπλένει μόνος του στις πύλες του Άδη
Είμαστε φεγγάρια φωτεινά που σου δείχνουν τον δρόμο μπροστά σου,
είμαστε ήλιοι που καίνε τα σφάλματα σου,
είμαστε όνειρα που μένουν χαραγμένα υποσυνείδητα,
είμαι ο Θεοδόσης μη με βλέπεις μόνο ύποπτα.
Λέει, όλοι περνάμε κάποιες φάσεις,
σημασία πιο ψηλά να με πάνε ακόμα,
λέει, όλοι περνάμε καταστάσεις μα δεν είναι ικανές να με ρίξουνε κάτω στο χώμα
Γυρίζω πλάτη σ’ ότι θέλει το κακό μου,
παρέα τρεις φίλοι καλοί και το όνειρο μου,
απόψε μόνος μου τα γράφω για να αδειάσει το μυαλό μου,
δεν περνάω καλά μα είμαι καλά, εγώ, για το καλό μου.
Πες μου πως θες να αντέξεις το σκοτάδι,
όταν στο φως μου όλα σου μοιάζουν ωραία,
μα είναι στιγμές που πνίγομαι απ’ τα λάθη μου,
κι αντί να με τραβήξεις εσύ πνίγηκες παρέα,
κι εγώ τρελός που κολυμπούσα μεσ’ τα κύματα
και στην φουρτούνα μου έψαχνα να σε βρω,
μα αποδείχθηκαν όλα δικά μου κολλήματα,
θα μείνω μόνος μου ποιος θέλει δίπλα έναν τρελό;
(εγω το’χα αφήσει)
Εγώ το ‘χα αφήσει να φύγει, αυτό αν θέλει ας γυρίσει,
κανείς δεν είναι ικανός να με εθίσει,
κάνεις δεν παίρνει θέση αντίθετα στην φύση,
αφού όλοι ψάχνουμε να βρούμε μια λύση
Άλλοι ζορίζονται εγκεφαλικά, άλλοι οικονομικά,
κάποιοι συναισθηματικό δίνουν αγώνα, άλλοι περνάνε ιδανικά
γιατί αρκούν τα βασικά γιατί δεν ψάχνουν τα πολλά, δώσε μου ένα beat ακόμα
Ψάχνω εμένα για μένα, για να μπορώ να δω το εμάς,
ψάχνω στα μάτια σου την έμπνευση, τι άρωμα φοράς;
Ψάχνω αλήθεια στην ψευτιά του κόσμου,
αυτό που ψάχνω δωσ’ μου, γιατί βαρέθηκα να ακούω “ο άνθρωπος μου”,
βαρέθηκα λόγια και υποσχέσεις,
αφού στην πρώτη μου στραβή θα θες να τρέξεις,
γιατί είσαι άνθρωπος και ψάχνεις τις ανέσεις
και το σκοτάδι μου είναι άβολο πες μου, πως θες να αντέξεις;
Πες μου πως θες να αντέξεις το σκοτάδι,
όταν στο φως μου όλα σου μοιάζουν ωραία,
μα είναι στιγμές που πνίγομαι απ’ τα λάθη μου,
κι αντί να με τραβήξεις εσύ πνίγηκες παρέα,
κι εγώ τρελός που κολυμπούσα μεσ’ τα κύματα
και στην φουρτούνα μου έψαχνα να σε βρω,
μα αποδείχθηκαν όλα δικά μου κολλήματα,
θα μείνω μόνος μου ποιος θέλει δίπλα έναν τρελό; (x2)
No comments yet