LYRIC
(Απέθαντος)
Σαν ημίθεος κάνω τον στίχο δύνη
τόσο high που λιποθυμάς από τον ίλιγγο
θα πεθάνω και θα φέρω την ειρήνη
μέχρι τότε θα ζω να φέρνω τον κίνδυνο
είμαι πάντα ένα βήμα μπροστά
είμαι ο άσσος που έγινε flush royal
ανήκουμε σε αυτούς που δεν ανήκουν πουθενά
υπερένταση που τελειώνει μια κούτα ηρεμιστικά
πιστεύω σε μένα και σε ότι μπορώ να δω
δεν με αγγίζει κανείς αγγίζω τον ουρανό
δεν υπάρχει θεραπεία μένω άγνωστος ιός
είμαι πάνω από την πόλη και πιλοτάρω τα flows
παγώνω τον χρόνο κάνω ότι θέλω στο χώρο
είμαι από τους λίγους ο μόνος με θέλουνε στην απομόνωση
θανατηφόρος το νέο στυλ είναι εκτόνωση
μουσική εωσφόρος φίλε ραντεβού στη κόλαση
είμαι κατάρα που και όλα τα αστέρια να πέσουν μαζί θα υπάρχει
να γίνω το χάπι σου που όταν θα ζει στο στομάχι σου αρχίζει το πάρτι
τα όνειρα μου δεν καίγονται ονειρεύομαι στάχτη
φόρεσα μόνο την κουκούλα μου πήρα το σκοτεινό μονοπάτι και οπού με βγάλει
μάγκα μπες στο μυαλό μου μια νύχτα και χάσε τη μέρα για πάντα
ήταν η πέτρινη καρδιά μου λόγος να μην γίνω πέτρα όταν κοίταξα τη μέδουσα στα μάτια
στίχοι μου μαύρα διαμάντια μαύρο τριαντάφυλλο με αίμα στα αγκάθια
κατεβαίνω στα τέσσερα ανάποδα τα σκαλοπάτια γελώντας μου πάει
Θα γίνει το δικό μας με το ζόρι
μπήκαμε στο μυαλό σου μέσα απ’ την οθόνη σου
Νιώθεις; δικάζουμε απόψε μετανιώνεις
ψάξε να βρεις αρχίδια μες το παντελόνι σου
Θα γίνει το δικό μας με το ζόρι
μπήκαμε στο μυαλό σου μέσα απ’ την οθόνη σου
αυτή είναι η φάση μας τρέλα μόνο και horrorcore
ακόμα ψάχνεις αρχίδια στο παντελόνι σου;
(Παι.Φαν)
Ήταν σαν όνειρο γι’ αυτό
ξύπνησα και μετά δεν μπορούσα να κοιμηθώ
ένα σπίτι χαμένο κάπου στον ωκεανό
ανέβηκα σαν φυσαλίδα και έσπασα στο κενό
καταστροφή είμαι λίγο πριν το μπραφ
ανοίγουν οι πύλες για το Γολιάθ
μια πέτρα αρχή και θα πέσει μετά
ένα κτήνος που τελικά είχε καρδιά
προσποιούμαι ότι χαίρομαι
ότι αγαπώ και ότι για όλους ενδιαφέρομαι
πραγματικά στ’ αρχίδια μου σας γράφω έναν έναν
και δεν μου μάθανε πως να συμπεριφέρομαι
παλιές αναμνήσεις φωτιά που ζεσταίνει
στην άλλη μεριά τι να με περιμένει
πιστοί σε θεό που καταστροφή φέρνει
κοιτάμε τον πάτερ σαν καταραμένοι
φάντασμα μάλλον μαγιεύτηκα απ’ τη μάγισσα
που έδωσα την καρδιά μου δείτε το σαν χάρισμα
κάθε ευχή μου είναι για μένα και ότι κράτησα
ότι με σκότωσε και ότι δεν προσπάθησα
έφτασα ως εδώ αλλά δεν σου δείχνω το δρόμο
ήταν πορεία από ενοχές και πόνο
θέλεις να χαθούμε κάπου στο χωροχρόνο
απ’ τη μέρα που με πέθανες το μυαλό μου παγώνω
Θα γίνει το δικό μας με το ζόρι
μπήκαμε στο μυαλό σου μέσα απ’ την οθόνη σου
Νιώθεις; δικάζουμε απόψε μετανιώνεις
ψάξε να βρεις αρχίδια μες το παντελόνι σου
Θα γίνει το δικό μας με το ζόρι
μπήκαμε στο μυαλό σου μέσα απ’ την οθόνη σου
αυτή είναι η φάση μας τρέλα μόνο και horrorcore
ακόμα ψάχνεις αρχίδια στο παντελόνι σου;
No comments yet