LYRIC
Είμαι hip hop,hip hop θα μείνω
γιατί γεννήθηκα hip hop το 87′ στο δυτικό βερολίνο
ναι σαν graffiti στο τείχος
στολίζω πράγματα μ’ αγάπη που βγάζουνε μόνο μίσος
Είμαι σαν στίχος του Bob βγαλμένος απ’ το One love
είμαι σαν αναμμένο bong στο μπόι του king kong
Κάνω hip hop,οχι σαν αυτό του Candy shop
αυτό είναι pop με λιγότερα feelings κι απο το RoboCop
Δεν ξερω τι ση-μαίνει για σένα αυτή η μουσική
πιστεύω οτι δεν κάνει για χαλί
την ώρα που κάποιος γαμεί μια Κυριακή πρωί
ειναι κατι παραπάνω απο αυτο που νιώθεις εσυ
μιλάω για μένα,εντάξει?
για κάθε Rapper που νιώθει οτι ολο αυτό δεν είναι μια φάση
μιλαω για κάθε γκραφιτά που ξέρει τι κάνει
που δουλεύει για να βάψει
που δεν πίνει αλλα βομβαρδίζει το βράδυ
που δεν πατάει γιατι σέβεται κι ας είναι μούφα κομμάτι
για κάθε τέτοιο αλάνι αφιερωμένο το εξής
Σέβομαι τους γκραφιτάδες πιο πολύ απ’ τους mc’s
Γιατί τους Mc’s δεν τους κυνηγάει κανείς…
Γιατί τους Mc’s δεν τους κυνηγάει κανείς…
Με hip hop γεννήθηκα,ζω hip hop,με hip hop θα φύγω
το νιώθω να με σώζει οταν πνίγο-μαι
σαν τον καλυτερό μου φίλο και
αυτο με κάνει να νιώθω κομπλέ
για σένα πούτσες μπλέ
Δεν μ’ ένοιαξε ποτέ,τα παιδικά μου τραύματα δεν βγαίνουν σ’ ανασφάλεια
ζουν για το τώρα γι’ αυτο φίλε είναι πανάκεια
Γαμώ τον στρατό και την ασφάλεια
γαμώ καθε φασίστα που ζει άνετα
μέσα στην άγνοια ο κόσμος,η κυβέρνηση μου μοιάζει κώλος
που χέστηκε για όποιον πεινάει και για οποιον είναι μόνος
χέστηκε για μένα,θέλει με την μάζα του κόσμου να γίνω ενα
να φοράω χαμόγελο,να ‘μαι ντυμένος πένα
να ζω σαν τον καθένα,να σκέφτομαι βλαμένα
να μιλάω για μένα,κράζοντας εσένα
Εγω θέλω να βλέπω μπάτσους με καμένο δέρμα!
Εγω έμαθα το Rap της βαρετής λούπας
οχι το rap της πούτσας
αυτο που οι άνθρωποι έκτος φάσης δεν μπορουν ν’ ακούσουνε
τρεντάδες που καυχιούνται,ο λόγος που τους λέγαμε να παν να γαμηθούνε
Εμείς γουστάρουμε ξερές παραγωγές,μονοφωνία και μπινελίκια
οχι refrain μ’ ατάλαντες bimbo,ενα μάτσο γίδια
ζώα που δεν μπορούν να βγάλουν εξω απ’ το σπίτι ούτε τα σκουπίδια
κενό στα μάτια τους είδα
Iratus απο τον Κορυδαλλό των φυλακών
μυαλό παρών που δουλεύει,σκέφτεται,ελεύθερων αρχών
μιλάω για τον συνδυασμό σκληρών ναρκωτικών
ο,τι γίνεται μέσα στον εγκεφαλό μου λοιπόν
Δεν ψάχνω πιασάρικο τρόπο το rap να δώσω
γαμάω οτι κινείται κι οτι δεν κινείται σπρώχνω
εχω τρόπο να μοιράσω πόνο αλλα το κάνω μόνο
οταν υπάρχει σοβαρός λόγος πούστη χώνω
απλώνω του μυαλού μπουγάδα οταν τα κάνω μούσκεμα
οταν ασχολείστε με τρίχες αρχίζω το κούρεμα
κοφτε το δούλεμα,αλλοι κάνουν την δουλειά
κι άλλοι την σπρώχνουνε για πούλημα,ναι ρε μαν
αλλοι το νιώθαν και σ’ άλλους απλά τα παντελόνια στένευαν
πάντα ήταν χέστες τώρα φαίνεται οτι χέστηκαν
βλαμένα παιδιά σαν να βγήκαν απο την Κου Κλουξ Κλάν
Σάπια ιδανικά σαν μαστίγωμα στο Σουδάν
Κι αν νομίζεις οτι ζεις σε ενα μπουρδέλο..
ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΘΕΛΩ
Κι αν περίμενεις στο ψωλόκρυο το τελευταίο τρένο..
ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΘΕΛΩ
Κι αν έχεις κάτσει σε παγκάκι που είναι φρεσκοβαμμένο..
ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΘΕΛΩ
Κι αν αργήσεις στη δουλειά και το boss είναι τσαντισμένο..
ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΘΕΛΩ
(x2)
Πρέπει να μάθεις, κάποιες φορές παίζοντας πως θα χάνεις
επιβίωσης θέμα πολλές μέρες πιάνει και μένα
να γαμήσω ότι έχω κάνει καυλωμένα
να μείνω μακριά απ’τα τετριμμένα μα δεν πρέπει κι είναι κρίμα
έχω βρεθεί κι εγώ να στέκω μόνος μου μες στην Αθήνα
μες στο χάος, ήθελα να καταστρέψω τους πάντες
μα ένιωθα … τότε πάτησα το pause
άραξα στο καναπέ μου χαζεύοντας Μίκι Μάους
και κατά τύχη λες και το θέλα να μου βγει από τη μύτη
ο Μίκι τσακωνόταν με τη Μίνι τότε ο πρώτος
μουτρωμένος φεύγει από το σπίτι
και η χαρά που είχαν πάντα μετατράπηκε σε λύπη
γενικά και στα πιο παραμυθένια σκηνικά
τυχαίνει στους ανθρώπους να μην παν όλα καλά
και φυσικά σε μας τους κοινούς συμβαίνει πιο συχνά
μα όλα φτιάχνουν στο τέλος θα το δεις, παρτο ζεστά
Κι αν νομίζεις οτι ζεις σε ενα μπουρδέλο..
να σε βλέπω να χαμογελάς θέλω
Κι αν περιμένεις στο ψωλόκρυο το τελευταίο τρένο..να σε βλέπω να χαμογελάς θέλω
Κι αν έχεις κάτσει σε παγκάκι που είναι φρεσκοβαμμένο..
να σε βλέπω να χαμογελάς θέλω
Κι αν αργήσεις στη δουλειά και το boss είναι τσαντισμένο..
να σε βλέπω να χαμογελάς θέλω
Εγώ δε θα σου πώ τι θα κάνεις και πως θα ζήσεις
ποιά γκόμενα σε ψήνει να ρίξεις για να γαμήσεις
για το τι θα αποδεχτείς και τι θα απορρίψεις
για τα προβλήματα σου είσαι ο μόνος που βρίσκει λύσεις
εγώ δεν έμαθα ποτέ να δίνω απαντήσεις
αν έχω κάπου χάρισμα είναι να κάνω ερωτήσεις
θέλω να μάθω πως σκέφτεσαι καθαρά
όταν καθημερινά είσαι βουτηγμένος στα σκατά
πως μπορείς να λες ότι ζεις με ιδανικά
όταν τα όνειρα που κάνεις βασίζονται σε λεφτά
πως περιμένεις να νιώθεις απλά γαλήνη
όταν δε τη βρίσκεις μες στο ίδιο σου το σπίτι
Πρέπει να μάθεις, πως για να μάθεις
πρέπει να πονέσεις κι’αυτό να το καταλάβεις, κι ότι κανείς
θέλω να το κάνεις πραγματικά κι όχι πρόχειρα
“γιατί το νόημα της ζωής, είναι η ζωή με νόημα!”
No comments yet