LYRIC
Γεια σας
Πολλοί θυμίζουν τυφλοί
Απλά κοιτάξτε που οδεύουνε τα αμάξια την αυγή
Όλοι κοιτάνε πώς θα βρούνε ψαλίδι για να κοπεί το χαρτί
Πολλοί θυμίζουν σκουπίδι ψέμα στο ψέμα θα βγει
Και λένε το χρήμα είναι κάτι κακό
Λένε είναι του πονηρού απλά γελάμε με αυτό
Γιατί αν ήταν έτσι τότε δεν θα βγάζαμε φράγκα
Θα τα’χε όλα δικά του ο Διάολος δεν θα χε πλάκα (Stop)
Κοίτα το χρήμα είναι ενέργεια
Ξέρω πολλούς που σκότωσαν και άλλους τόσους που πέθαναν
Ξέρω μουνιά που γαμηθήκανε με γέρους γιαυτά
Ξέρω για χρήμα τι μπουκέτο έφυγε μαχαιριά
Κοίτα ρε μπρο το χρήμα κακό
Λέει χρήμα πονηρό δεν πάει έτσι εδώ και
Κοίτα ρε μπρο το χρήμα κακο λέει
Χρήμα πονηρό δεν πάει έτσι εδώ
Yeah
Είναι λάθος το ξέρω
Όταν πεινάνε δικοί μου βράδια κομμάτια τους αιρω
Όταν πεινάνε δικοί τους ξέρεις δεν καίγομαι καν
Στην ζούγκλα είμαστε αγέλες που επιβιώνουμε man
Δουλεύεις σκληρά ή δουλεύεις με σκέψη
Είσαι καρφί ή χέρι που απ’το καρφί παίρνει σκέψη
Θέλεις να φτάσεις κάπου ή απλά σε φτάνει το κάτι
Θα χτίσεις δρόμο ή θα αφήσεις να στο χτίσουνε άλλοι
Άμα μιλούσα για όσα ήξερα δεν θα ‘μουν εδώ
Και αν με άκουγαν θα με φωνάζανε τρελό
Άμα τους έβαζα να δούνε όσα είδα ‘γω
Από την φώτιση θα τρελαινόντουσαν γιαυτό
Κρατάμε την πληροφορία μόνο για τα αδέρφια
Όσοι ορκίστηκαν θα έχουν σύμβολα στα χέρια
Όποιος μιλήσει δε θα το ξανασκεφτεί
Και όποιος τομλήσει να διδάξει ύπαρξη νεκρή
Είναι σαν σε τυφλό να του μιλάς για χρώματα
Είναι σαν σε κουφό να ψυθιρίζεις κάτι
Όσοι με ξέρουν ξέρουνε απλά τη μάσκα μου
Μάσκα που έφερε από όρκους στο σκοτάδι και (χ2)
Είμεθα φίλος σας που πια δε γελά
Και ίσως ο νεκρός που μέσα στο χαμό σας γελά
Ίσως το αγοράκι που μία σημαία κουνά
Και ίσως κύριος που σπίτι του μιλάει κοφτά
Ίσως τραμπούκος που χτυπάει παιδιά
Ίσως ο τύπος που σε άστεγο θα δώσει λεφτά
Ίσως αυτός που βοηθάει και απλά τον πατάν
Ίσως και απλά η μοναξιά που ένας νέος περνά (που ένας νέος περνά)
Είμαι ο χωρισμός που βιώνεις
Η μέρα που από το κέρατο εσέ αλλοιώνεις
Σπαθί που πόδια κόβει όταν κάποιον έχασες μόλις
Τρύπα που σε κρατάει για μήνες μόνος σου να στραβώνεις
Τα σχολικά σου χρόνια που μου σπάγαν το κεφάλι
Ανάμνηση νεκρού που έφυγε απ’το μπουκάλι
Διαμελισμένο σώμα όταν βίωσα στα δώδεκα
Σωρός από ζώα νεκρά ευθύνη ως τα γόνατα
Είσαι εγώ και είμαι εσύ και το αντίστροφο
Δεν σ’ακουμπάω μ’ακουμπάς νιώσ’το περίεργο
Θέλω το σώμα μου στο σώμα σου απίστευτο
Θέλω εχθρούς μου να αγκαλιάζω και να τους φιλώ
Θέλω τριάντα σώματα να χαιδευόμαστε
Αδίκο μόνο στο συμπάντικο γελιόμαστε
Δεν έχω σχέση με μαφία μα με τι μαφία
Δεν έχω πρόβλημα μα αν είχα θα έγραφα ιστορία
Είμαι πιο τίμιος σε τίμιο
Είμαι ο Διάολος με πρόσκυνο
Είμαι θνητός όποτε θέλω γω
Κρύβομαι πίσω από ανέκδοτο
Όταν μιλαω δε μιλάω δε μ’αφήνω M.O
Άνοιξε το μπουκάλι στο ποτήρι βάλε κρασί
Ύστερα κάλεσε σκοτάδι να το δούμε μαζί
Η άγνοια ήταν το ντρόγκι μου που με ‘κανε εσύ
Όλες οι πρώην μου το δίνανε σα μια συμβουλή, ναι!
Είναι σαν σε τυφλό να του μιλάς για χρώματα
Είναι σαν σε κουφό να ψυθιρίζεις κάτι
Όσοι με ξέρουν ξέρουνε απλά τη μάσκα μου
Μάσκα που έφερε από όρκους στο σκοτάδι και (χ2)
No comments yet