LYRIC
Αλχημιστής:
Σα καλημέρα το πρωί, τώρα αρχίζει η γιορτή
Όλ’ οι φίλοι και οι γνωστοί, ας γιορτάσουμε μαζί
Χωρίς λόγο ή αφορμή, τίποτα δεν ενοχλεί
Αν πάλι βρήκες κάτι, δε σου φταίει η ζωή
Το μάτι κλείσε με χαμόγελο και κάνε την αρχή
Η κοπέλα σου έχει ανάγκη, από ένα γλυκό φιλί
Σα μικρό παιδί, ψάχνεις τρόπο για να νοιώσεις
Σήμερα ειν’ η μέρα και ας μην έχεις να πληρώσεις
Το νοίκι που σε πνίγει και το δάνειο που δε λήγει
Γιατί απ’ τα προβλήματα μοιάζουμε πιο λίγοι
Σβήνει ό,τι θλίβει μια μόνο αγκαλιά
Σα Κυριακή πρωί, κάντα όλα πιο απλά!
Πιο απλά, με τα μάτια φωτεινά
Ανθρώπινα μηνύματα και όχι από κινητά
Ποτέ δεν ειν αργά, η χαρά για ν’ απλωθεί
Κι αν κάποιος αμφιβάλλει, ειν’ η πρόσκληση ανοιχτή
ΡΕΦΡΑΙΝ:
Σε μια γιορτή, που δεν έχει τέλος και αρχή
Και θα αντέχει, για μια ζωή θα χορεύει
Στη μουσική, που θα παίζει
Disastah / Αρχιτέκτονας:
Σήμερα θέλω να ξυπνήσω μεσημέρι και πιο αργά
Θέλω να περάσω απ’ το ATM για λεφτά
Δε θέλω να χτυπάν όλην την ώρα τα τηλέφωνα
Και όταν χτυπάνε να μου λένε:
Καλημέρα, είσαι καλά;
Θέλω καρδιά μου από σένα να μου δώσεις δυο φιλιά
Το ένα από αγάπη και το άλλο από χαρά
Έλα να πάρουμε ταξί να κατεβούμε αγορά
Κουβέντα με τον ταξιτζή πολιτική κι αθλητικά
Θέλω να μείνω ξαπλωμένος σ’ ένα φαρδύ καναπέ
Και να πίνω δυο ώρες απ’ τον ίδιο φραπέ
Να μπω στο studio να γράψω ένα καινούριο couple
Χωρίς βρισιές και νταϊλίκια, όπως με συνηθήσατε
Και το βράδυ ειν’ η γιορτή που θα ναι οι φίλοι και οι γνωστοί
Θα τα πούμε, θα τα πιούμε, θα τα λέμε ως το πρωί
Γιατί είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε και εκτιμάμε, πάμε
Εδώ είναι που ξυπνάω και πιο κάτω με θυμάμαι
ΡΕΦΡΑΙΝ:
Σε μια γιορτή, που δεν έχει τέλος και αρχή
Και θα αντέχει, για μια ζωή θα χορεύει
Στη μουσική, που θα παίζει
Σε μια γιορτή, που δεν έχει.. σαν Κυριακή
Αλλά πρέπει, ό,τι συμβεί, μη σε νοιάζει
Είναι γιορτή, δεν αλλάζει
Σε μια γιορτή, που δεν έχει τέλος και αρχή
Και θα αντέχει, για μια ζωή θα χορεύει
Στη μουσική, που θα παίζει
Σε μια γιορτή, που δεν έχει.. σαν Κυριακή
Αλλά πρέπει, ό,τι συμβεί, μη σε νοιάζει
Είναι γιορτή, δεν αλλάζει
No comments yet