LYRIC
Κλεισμενος χρόνια με καπνους στο εργαστήρι
Γυριζω τη λούπα οπως τυλίγεις το συχτήρι
λες χατίρι πως δεν κάνω με κανενα
και ποτε και γω σου γνέφω με τις ώρες να αναψεις τον ναργιλε.
Μου μιλάς και δεν καταλαβαίνω ούτε μια λέξη.
παιδί χαμένο είμαι που φρακαρισα στα 6.
Καμία σκέψη καμιά εικόνα στο σωρό.
χτίζω τον κόσμο μου και σεις στο δικό σας και αδιαφορώ.
δεν εχει ουσία, να λες αυτό που νιώθεις έτσι απλά
ουσια τώρα είναι η μαστούρα το χαρτί και ο εγωισμός.
ο υλισμός,αυτό που απασχολεί ολους εμάς.
ύπνος και τροφή καβάτζα στο σάπιο κουφάριμας.
αλλάζουν οι καιροί όπως και οι διαθέσεις.
μονάχος θα βρεθείς άμα σωστά δεν θες να παιξεις.
λέξεις άγνωστες και γω σκαλωμένος ψάχνω το νόημα
ψυχή μες στο κουβάρι που ποτέ δεν είχε όραμα
Είναι μικρός ο μαχαλάς και δεν χωράς
η σκεψη μου θυμάται μονομιας
είναι τα λόγια που ξεχνάς
τα μάτια μου γυρνάνε και σταμπάρουν
όσα δεν θες να κοιτάς όσα δεν θέλεις να αγαπάς.
φωτία στο μίσος είναι οι άνθρωποι στενόμυαλοι
και ο ήλιος παραμένει γκρίζος όσο νιώθεις λίγος.
της καρδιάς μου ο χτύπος, φυτέυει το σπόρο της δύναμης για να βγούμε μαζί απ το ημίφως .είναι γρίφος
πως εδώ θερίζεις ότι σπέρνεις,όσο αγαπάς μαθαίνεις δυνατός παραμένεις .
Είναι ταξίμι η ζωή και ακροβατώ και κάπου θα σε βρώ στο χάος της οικουμένης.
Με ένα ρεμπέτικο σκοπό γυρνώ στα μέρη που μεγάλωσα και ανθίζω,
συντηρώ και εξασφαλίζω οι εποχές τους μας θέλουνε βιαστικούς
γι αυτό μάθε να ακούς τις νότες του λόγου που σου θυμίζω.
Μες στον πολιτισμικό λύχνο
κρατάμε σε απόσταση τον ύπνο.όσο τα πάντα ρει θα χω καρδιά καθαρή να ανακαλύπτω
γνώσεις συγκρατώ ή απορρίπτω δοκιμάζοντας πνευματικά ωριμάζοντας αδυναμίες καλύπτω.
έξω βροχή μέσα δίψα
ψάχνουμε για να βρούμε αυτά που θέλουμε ανατέλλουμε την νύχτα
ο καθένας πλάθει τη δική του αλήθεια.
στην άστυ άς τη να προβατα δολλώματα μπερδεμένα στα δίχτυα
όσο και αν θερίζουν, οι ρίζες κρατάν αλυσιδωτα αναπτύσσεται ενδώτερα ο φόβος που στα μυαλά μας γεννάν.
εσοπλισμός όσο οι στιγμές περνάν.
στον κόσμο του υπερκαταναλωτισμού η αγάπη μένει δωρεάν.
δεν έχω τίποτα να χάσω για αυτό παλεύω να αλλάξω κάθε αύριο.
έκανε η μοίρα μοιρασία για όσα περάσω να έχω ψυχή ατόφια και βλέμμα καθάριο.
No comments yet