LYRIC
Κοιτάω το ρολόι σαν να κόλλησαν η δείκτες ένα τελευταίο τηλεφώνημα θυμάμαι ότι μου
είπες είναι περίεργες η νύχτες γιατί δεν άκουσα απ’ το στόμα σου γλυκές καληνύχτες.
οι τύψεις με σκέπαζαν σαν σεντόνι με τρύπες στριφογυρνώ τα βράδια εικόνες γίνανε φρίκες μην λυπάσαι για ότι φεύγει είναι σαν να μην το είχες δεν έφταιγες εσύ μα η κακές μου συνήθειες να φεύγω όταν κάτι με ενoχλεi γαμημένες αλήθειες ίσως δεν άντεξα να μην με επηρεάσουν η πίκρες ίσως δεν άξιζες το φέρσιμο έτσι φέρονται η αλήτες ίσως να μείνεις μια ανάμνηση στις χαρές και της λύπες.
Εσύ που με κοιτάς όταν τα βράδια κοιμάμαι
Εσύ που όταν μου γκρινιάζεις ότι δεν σε θυμάμαι
Εσύ που ξέρεις όμως πως για σένα μιλάω που σου άρεσε κάθε φορά να τραγουδάω
Εσύ που ζήτησες κάποια στιγμή να γράψω για σένα δεν περίμενα να τέλειωνε το μελάνι στην πένα
Εσύ που ο φόβος σου ήταν να μην με χάσεις και εγώ σου είπα πως άμα συμβεί δεν θέλω να κλάψεις.
Μην πιστεύεις ότι δεν πονάω δύσκολα τα δάκρυα σε ένα κουπλέ να κρατάω και θα μου πείς πώς
Ενώ σ αγαπάω δεν γίνετε στο πρωτοβρόχι να τα παρατάω ξέρω το πως ένιωθες και εκείνο με τρομάζει τα μάτια σου γυαλίζουν είναι αυτό που σε εκφράζει αν δεν νιώθεις το ίδιο αυτό ψυχές καταδικάζει ξέρω πως είναι στιγμή που κάτι δεν αλλάζει.
θέλω να προσέχεις βάλε χρώμα στην ζωή σου πάψε πια να πολεμάς με την σιωπή σου και αν δεν σε δώ ή έρχομαι στην θύμηση σου θέλω να μείνω μια καλή ανάμνηση σου.
Εσύ που με κοιτάς όταν τα βράδια κοιμάμαι Εσύ που όταν μου γκρινιάζεις ότι δεν σε θυμάμαι
Εσύ που ξέρεις όμως πως για σένα μιλάω που σου άρεσε κάθε φορά να τραγουδάω
Εσύ που ζήτησες κάποια στιγμή να γράψω για σένα δεν περίμενα να τέλειωνε το μελάνι στην πένα
Εσύ που ο φόβος σου ήταν να μην με χάσεις και εγώ σου είπα πως άμα συμβεί δεν θέλω να κλάψεις.
Εσύ που με κοιτάς όταν τα βράδια κοιμάμαι Εσύ που όταν μου γκρινιάζεις ότι δεν σε θυμάμαι
Εσύ που ξέρεις όμως πως για σένα μιλάω που σου άρεσε κάθε φορά να τραγουδάω.
No comments yet