LYRIC
Ο επιμένων νικά, γενικά, αρμονικά, ανοδικα, μόνο ομαδικά μέσα στα μάτια κοίτα απο το πάτωμα πάντοτε λίγο πριν πέσει θα πέτα,
φωτιά στα αφεντικά, μας χωρίζουν ταξικά φυλετικά χρωματικά από τα υλικά από τα λεφτά και ο νους εν πτώση θα δεις ισχύς εν τη ένωση θεριά ταπεινά που πεινάν αναζητάν να φαν γνώση
όση δύναμη μας κλέβουνε θα βρίσκουμε άλλη τόση,
θα σπερνω για να δω το δέντρο να ριζώσει,
παιδιά μόνα που πολεμάγαν γνωθη σαυτον μηδέν άγαν
όσα εθαβα μπροστά μου έβρισκα και αν δε τα έλυνα με κυνηγάγαν, πολλοί είναι αυτοί που λόγια λέγαν πολλά μα ηταν λίγοι εκείνοι που βοηθαγαν
και είχα αδέρφια στα ντέρτια σα βράχια βασταγαν.
αναθεμα ανάμεσα σε όλα τα πρόβατα ανάμεικτα λύκοι δε φάνηκαν λίγοι που κράτησαν πολλοί που ταφήσαν πολλοί που μαγγιζαν μείναμε εδώ
πέτυχαν μαζί όσοι βαδισαν μαζί σηκώθηκαν όταν γονατισαν όταν πάλεψαν ενωμένοι ταγγιξαν
αυτό είμαι εγώ λάσπη και ιδρώτα μεροκάματο και beatια στην υπογα, fer de Lance σε στιγμές Μοναξιάς Είναι η φλόγα, είναι ατόφιο όχι μόδα βιοπαλη όχι κονόμα όσο και Αν δεν τσουλαει θα το σπρώχνω η ζωή μια τρύπια ρόδα
Ελλάδα όνειρα στην πηγάδα εμείς ξυπνάμε τον κόσμο όσο κυνηγάτε τα φράγκα οικογένεια και ομάδα λόγος που καίει σα δάδα για πάντα, φασίστες και ρουφιάνοι στον Καιάδα..
fer de Lance μαζί σου όταν πετάς, fer de Lance μαζί σου όταν πονάς, fer de Lance βαθιά αληθινά συναισθήματα με χρηματα και πλούτη δε μας ακουμπάς (x2)
Αλήθειας έργων επιχειρήματα γιναν συνθήματα και η μουσική μας θα δίνει μηνύματα, κι αν λυναμε όλα μας τα προβλήματα ποιος θα γράφε για τον πόνο ε;
κι αν επιβιωνω στη ζούγκλα που κάποιοι πουλάνε το χρόνο προσπαθώ να ξυπνήσω το πίσω διαζωμα ματιά που είδαν τον φόνο
πάλευα μέρες να ρίξω τον τοίχο που χτισαν οι προκαταληψεις πως τι και σε ποιον να αποδείξεις σκάβω βαθιά για να βρω τις ενδείξεις
θέλησα και έκλεισα χρόνια το στόμα σα μπω στην υπογα να μείνω σκυφτός
από όλους τους φιλους(σκύλους;) ο πιο ταπεινός ήρεμη δύναμη και εσοπλισμος
αλλάζει η ζωή μας το είδα πιάσε το πρόβλημα από τα μαλλιά εικόνων επαναφορα φιλικά και ο ρατσισμός δε χώρα στη δική μου σελίδα
όταν απέφυγα την πρώτη παγίδα υποπτευθηκα πως υπάρχω για να σε πληρώνω πατρίδα κοιτάζω μόνο την πυξίδα τώρα
στο δαίμονα πριν κάνεις προσευχή πιάσου από την ύστατη στιγμή να απολαύσεις τη διαδρομή μου είναι η φωνή η πνοη και η τιμή μου και η ανθρώπινη ενέργεια που θέλει να αγκαλιάσει τη μουσική μου ήλιος να μπει μέσα στη ψυχή μου πάμε όσο θα τρέφουμε μυαλά παντα κάποιοι θα το εκτιμάνε θα είναι εκεί και μη κοιτάς που πάντα θα πεινάμε καλλιτέχνες δεν υπάρχουν μέσα σε ένα κόσμο που την τέχνη καθε μέρα θα την ξεπουλάμε πολεμιστές όλοι μαζι και πάμε Όσο προσέχουμε τους στίχους μας γύρνα θα το θυμάμαι θα ναι εκεί και αυτοί μαζι μας θα πεινάνε καλλιτέχνες δεν υπάρχουν μέσα σε ένα κόσμο που την τέχνη καθε μέρα θα την ξεπουλάμε πολεμιστές για όσα και για όσους αγαπάμε.
fer de Lance μαζί σου όταν πετάς, fer de Lance μαζί σου όταν πονάς, fer de Lance βαθιά αληθινά συναισθήματα με χρηματα και πλούτη δε μας ακουμπάς
No comments yet