LYRIC
Έχω στο νου μου, τις διάφορες πτυχές του εαυτού μου
κάνω πάντα αυτό που θέλω δηλαδή του κεφαλιού μου
μα προσέχω μη χαλάσω τη ζωή του διπλανού μου
αυτό είναι ατού μου, σαφώς αυτό σημαίνει σεβασμός
κι οποίος δεν νιώθει αυτό που λέω να το κλείσει
εγώ ανατολή κι εσύ στη δύση, έχουμε κόντρα φύση
πόσες φορές το γαμημένο σου παπούτσι έχει πατήσει
το λουλούδι που φυτεύω για να ανθίσει;
Με λόγια γόνιμα, μόνιμα στο κόλλημα
φιλάνθρωπος αν είσαι καν’ το ανώνυμα όχι επώνυμα
μου λένε κάτσε φρόνιμα, τους λέω έχω όνειρα
μετά ζητάνε όνομα και ψάχνουν για όχι νόμιμα
Κινούμε αυτόνομα με γνώμονα τα πάθη μου
αυτό που ψάχνω μου το δείξανε τα λάθη μου,
αγάπη θέλω να γεμίζει το καλάθι μου
για αυτό κάτι μαλάκες θα κοιτάν μόνο τη πλάτη μου,
για πες μου κοπελιά θυμάσαι που χες πει για πάντα,
τώρα τι έγινε; για απάντα! τα λόγια και οι υποσχέσεις
αυτά χαλάν τις σχέσεις, θα έρθεις να με βρεις όταν θα πέσεις
ο άνθρωπος δεν έμαθε ποτέ να αλλάζει θέσεις
αν μάθει να το κάνει, εμένα να με χέσεις,
βολεύουν οι ανέσεις. φοβάσαι μη πονέσεις,
στο νου έχω μια ευχή για όσους πεθαίνουνε κάθε νύχτα από ουσίες
και από ενέσεις
Έχω στο νου μου,
να είμαι αληθινός και να μαι πάντα εκεί στο πλάι του αδερφού μου
Έχω στο νου μου,
να σκέφτομαι πως άξιζε κάθε φορά που έπεσα στα βάθη του κενού μου
Έχω στο νου μου να μαι εδώ κάθε λεπτό
μα που και που ο μαλάκας το ξεχνώ και κάπου χάνομαι
πες μου πως σε νοιάζει το να ακούσεις πως αισθάνομαι
αλλιώς να μην σου χώσω το κουπλέ μου αδερφέ μη το κουράζουμε
δεν λέει, χαμένος πάλι ο Novel επιπλέει
κάπου μόνος θα πλανιέται και θα ψάχνει τι του φταίει
μεσ το πλήθος, συνήθως, ο κάθε στίχος καίει
γι αυτό παίρνω φωτιά όταν θα πατήσω το play, νιώθεις;
Μαθημένος στο από δω κι από εκεί
γιατί είμαι αχάριστος γαμώτο τίποτα δεν μου αρκεί
δυο πράγματα θα κάνω όταν μου ανοίξει πληγή
πρώτα κάνω τουμπεκί, μετά κάνω μουσική,
όλα πέφτουν στο χαρτί και εγώ σηκώνομαι καπάκια
πίνοντας μαστίχα πάνε κάτω τα φαρμάκια
πάνω απ’ το μασίν πατάω κουμπάκια, τασάκια
γεμίζουνε τσιγάρα όπως με στίχους τα παγκάκια
Δεν θα μπω με απωθημένα μεσ το τάφο
είναι αστείο κάποιοι πόθοι μου μου σκάβουνε το λάκκο
τα αδέρφια μου στο πάρκο, θα νιώσουν ότι γράψω
αφού μαζί το ζούμε και ότι ζω θα καταγράψω.
Έχω στο νου μου,
να είμαι αληθινός και να μαι πάντα εκεί στο πλάι του αδερφού μου
Έχω στο νου μου,
να σκέφτομαι πως άξιζε κάθε φορά που έπεσα στα βάθη του κενού μου
No comments yet