LYRIC
Αφού μιλάτε πολύ
ένα μικρόφωνο μου φτάνει να φανεί το δεδομένο
Εγώ δεν βγάζω χολή
βγάζω φωνή και το επόμενο μου θύμα περιμένω
Παράτησε το
αδειάζω το κεφάλι μου στο χέρι σου
αυτά είναι όσα σκέφτομαι, στα τυλίγω πακέτο
Άφησε το bloody προτείνω να με αποκαλείτε κρίση
έσκασα και έβαλα λουκέτο
Μοναχογιός από την γη του πυρός επειδή την είδες ζωηρός σου μειώνω το φως απότομα
γιατί ανέβηκες απότομα, έπεσες απότομα, όμως θύμισε μου λίγο, όνομα;
Δίνω θανατηφόρο βρώμα στην ατμόσφαιρα
στην Αθηνά και στο Διόνυσο, δυο κουπλέ πρόσφερα
κι έτσι έχω ραπ μεθυσμένα σοφό,
εσύ έχεις ραπ απελπισμένα κοινό εθισμένα
κουφό, χα
Άλλη κατάσταση
μπλέκω χωροχρόνο κι εμπλοκή στην πιο παράξενη παράσταση
το πάω σε άλλη διάσταση
Σκάνε με λαμπάδες όταν χώνω, γιατί φέρνω την ανάσταση
αυτό το λέω παίξε γέλασε γιατί είπα στο beat παίξε κι αυτό γέλασε, έλα σε
μάχη ένα γύρο να σε πάρω γύρο γύρο κι άλλη μια γύρο γύρο
Ε, κάστε αυτός ξέρασε
Αφού μιλάτε πολύ
ένα μικρόφωνο μου φτάνει να φανεί το δεδομένο
Εγώ δεν βγάζω χολή
βγάζω φωνή και το επόμενο μου θύμα περιμένω
Ραπάδες μην γαμάτε τόσο άγρια πονάω
πονάω απ τα γέλια όσο μπάρες κατουράω
Δεν είναι πως πετάω ,μα δεν παίζει να με πιάσετε
γράφτε τα κουπλέ σας που γαμάνε να μου κλάσετε
ανιαροί πουθενάδες, αυριανοί αν χρειαστεί αναβόσβηνε και πέφτετε στην γη
Άμπαλοι κι άχρηστοι, είστε ατάλαντοι, φυσικά αυτογνωσία ούτε ελάχιστη
γαμώ το ραπ σου το σπάω και φεύγεις τάπα βλάκα μάθε να ραπάρεις
βγάλε από το στόμα την σάπια σου δικαιολογία λεγε με γαμημένο χωριάτη
Μετά έλα στο χωριό μου να σου φύγει το υφάκι
πνίγω το ραπ σου στον Ευφράτη θέλεις κάτι φίλε;
Μεγάλο στόμα και να κλείσει τώρα ανάγκη είναι
είναι μόδα να με κράζουν τι στον πούτσο
Ξέρω τι θα πούνε πριν να τ ακούσω, γράφω
για την εμφάνιση μου την πόλη που ‘χω μαζί μου
την σάπια φωνή μου τι φλώρος που είμαι και ήμουν
την γελοία μουσική μου
Μα το ραπ μου είναι μπάσταρδο, τσιμπούκι
σήμερα κράζεις αύριο είσαι γκρούπι
Αφού μιλάτε πολύ
ένα μικρόφωνο μου φτάνει να φανεί το δεδομένο
Εγώ δεν βγάζω χολή
βγάζω φωνή και το επόμενο μου θύμα περιμένω (x2)
Είμαι της πόλης σου ο θόρυβος, γόνιμο το μυαλό μου
σκέτο πυροβολικό, φονικό το γραπτό μου
Πόσο σε ‘χω δεν λέγεται φαίνεται απλά μωρό μου
ασ’ το βαλς σε χορεύω το χορό του Ζαλόγγου
και πάει μόνο του
Πες τον ραπά να προσέχει το θρόνο του
ας πάρει τον χρόνο του όσο τελειώνω το συμμάζεμα
μου λένε κάφτωνα, θαύτηνα, κάτι άΦΘονα κουπλέ αλλά δεν λέει να σας πάρω παραμάζωμα
Οι ακροατές είναι ψυχοπαθείς
γράφω ερωτικά μου λένε βγάλε κανά diss
γράφω επιθετικά μου λένε ερωτικά μπορείς;
Γι αυτό γράφω διαστημικά και μένεις χιμπατζής
Τι πάει να πει πως έχω οίστρο, εγώ έχω πάντα κλείσ’ το το στόμα σου
μην σου κάψω τον ουρανίσκο
Το ραπ στην χωρά σου από την εποχή τον ντίσκο
καλό! αλλά είναι τρεις δεκαετίες πίσω
Αφού μιλάτε πολύ
ένα μικρόφωνο μου φτάνει να φανεί το δεδομένο
Εγώ δεν βγάζω χολή
βγάζω φωνή και το επόμενο μου θύμα περιμένω
No comments yet