LYRIC
Στίχοι:
Νιώσε με ρε φίλε
Δεν έχω την ανάγκη σου
Απλά, είμαι εθισμένη
Και μάλιστα πολύ
Στο να παράγω την αγάπη σου.
Είμαι το ‘να στο εκατομμύριο.
Ο άνθρωπος μυστήριο.
Αλλάζω ρότες κάνοντας βόλτες
Παίρνω τοίχους και τους επιστρέφω πόρτες.
Παράγω χιλιάδες χρώματα
όταν σκέφτομαι ονόματα.
Οι φίλοι μου, είναι το είναι μου.
Είναι το κλίκ, μέσα στο νου μου, η ντοπαμίνη μου.
Και είμαι πλούσια αγόρι μου.
Γιατί η καρδιά μου είναι και το πορτοφόλι μου.
Το ξέρεις! Μου το ‘πες μια μέρα
πως αισθάνεσαι την αύρα μου τελείως στον αέρα.
Η αιθανόλη μου, είναι η πόλη μου.
Αγαπώ. Και έτσι ποτέ δε νιώθω μόνη μου.
Αφήνω το τιμόνι μου
να με πάει, όπου παν οι δρόμοι μου.
Νιώσε με ρε φίλε
Δεν έχω την ανάγκη σου
Απλά, είμαι εθισμένη
Και μάλιστα πολύ
Στο να παράγω την αγάπη σου.
Μπορώ. Που σημαίνει και πως θέλω.
Κι όταν θέλω κάτι ξέρεις, πως τα κάνω όλα μπουρδέλο!
Με φτιάχνεις τόσο γαμώτο μ’ ένα σου γέλιο.
Πώς το κάνεις τόσο εύκολα; Σου βγάζω το καπέλο.
Είσ’ ο λόγος που επιμένω, να τα καταφέρνω.
Ο λόγος που όταν φεύγω το τηλέφωνό μου παίρνω.
Μου αλλάζεις τη διάθεση, με τόση άνεση.
Αναγεννιέμαι σαν τον Τάμεση.
Ξέρεις γιατί σ’ αγαπώ; Γιατί είσαι άστρο.
Και με κάνεις να αισθάνομαι βασίλισσα σε κάστρο.
Σ’ αγαπώ γιατί ο στόχος μου είναι να μη γελάσω.
Όταν μου την σπάσεις. Όταν σου τη σπάσω.
Είσαι τόσο δίκαιος. Είσαι τόσο Νίκος.
Είσαι τόσο Tari τόσο Sifu τόσο ίδιος,
τόσο Zoltan, τόσο Jamster που πάω πάσο.
Είσαι τόσο Στέφανος, Λυδία μα και Βάσω.
Νιώσε με ρε φίλε
Δεν έχω την ανάγκη σου
Απλά, είμαι εθισμένη
Και μάλιστα πολύ
Στο να παράγω την αγάπη σου.
No comments yet