LYRIC
Δεν έχεις γνώμη όσες φωνές σε στοίχειωναν μιλάν ακόμη
γραμμές κομμένες τηλέφωνα δεν σηκώνει
άδεια πόλη αναρωτιέμαι πως χωράγαμε όλοι
και η γνώση χάθηκε μέσα στην σκόνη
πέρασα λίγο πριν φύγω
πέρασα μόνο για να σπάσω το κεφάλι σου στον τοίχο
μες στην οθόνη σε βιτρίνες και σε πάρκα τώρα
γαμώ τα είδωλα σου την χειρότερη ώρα
επανάσταση πουλούσες και όλο έφευγες
παραμυθάς πιο βλάκας και από μπάτσος μες στα everst
τον σκοπό μου συνεχίζω εσύ τον ξέχασες
όταν τα ξέχασες όλα πέθανες και έληξες.
Αντέχεις και άλλη ξεφτίλα μες στα σκυλάδικα σαν σκύλα
και η φαντασίωση σου να γίνεις κάποτε φίρμα
να σε κοιτάνε και να τους πουλάς ξινίλα
να ‘σαι επιφανής πουτάνα σε κάποιου πούστη την βίλα
στην μουσική σας κωμωδία μόνο αστεία
μα δεν γέλασα ποτέ και ας πούλαγες φιλοσοφία
η μουσική σας υπνηλία είναι αίτια
που στοιβάζονται σαν βλάκες και ο πολιτισμός μ’αστεία
πες μας άλλη μια έντεχνη μαλακιά
πόσο δύσκολα το ζεις βγάλε την μάσκα σου και φύγε
τον θάνατο προσπέρασα τώρα που πήγε
μάλλον έψαξε και μόνος σου σε βρήκε
λίγε λήγουν όλα κάποτε οι άνθρωποι σου σαν πράγματα χάνονται
καταλαβαίνεις και εσύ δεν είσαι όπως άλλοτε
οι μισοί από τους δικούς σου συλλαμβάνονται
και οι μισοί δεν ξέρουνε που είναι και τι κάνουνε.
No comments yet