LYRIC
Αν ήσουν φίλος για παρέα διαλεχτή
Υπομονή θα ‘ρχόταν κι η σειρά σου
Μα συ προτίμησες να κάνεις το παπί
Και έπαιξες ρόλο μάγκα ξύπνιου και καπάτσου.
Αν ήσουνα φίλος για σ΄ ένα μια σφαίρα στο στήθος μου θα τρώγα
και θα πάγωνα, αν ήσουνα εκείνος ο φίλος που μαζί του μεγάλωνα
μέχρι σήμερα θα είχαμε διώξει τα σύννεφα ήρεμα
όμως χθες έβαλες μάσκα στο πρόσωπο
κάτι απρόσωπο να γίνεις αυτό δεν το περίμενα
τι λες, ό,τι λες, ό,τι πεις, ό,τι είπες και κρύβεις είναι στο νερό τρύπες
είναι κρύπτες που μπαίνεις τον εαυτό σου κλίνεις
αυτόν μέχρι τώρα δεν βρήκα δεν βρήκες
αυτόν κάνε στάχτη στον άνεμο ξεκίνα να σκορπίζεις
και διώξε τις πίκρες που καταπίνεις αγκάθια σε παγωμένες νύχτες
σε σκοτεινά μονοπάτια, στα σκοτεινά μονοπάτια
για να δεις δεν χρειάζονται μάτια (δεν χρειάζονται μάτια)
ό,τι πεις στο κουτί από το κουτί για να βγει θέλει πάθος
όχι λάθος κινήσεις,θελει ρίσκο και θράσος
θέλει κι αγάπη επίσης θέλει να στέκεσαι βράχος
θέλει και μίσος μην με προδώσεις θα μετανιώσεις την ώρα
σταματημένα ρολόγια στο θέμα
πέτρα η καρδιά και μητέρα στην έχθρα
μια φίλια που φτάνει στο τέρμα
η φίλια που φτάνει στο τέρμα
είναι φιλία που δεν άρχισε ποτέ
είναι φίδι που άλλαξε δέρμα (είναι φίδι που άλλαξε δέρμα).
Έκλεψες μαύρο απ’ την καβάντζα του Στρατή
Κι ύστερα τα ‘ριξες στη γκόμενα του Τάσου
Αν είναι νά ‘ρθει όπως λένε θε να ‘ρθεί
Και θα σε στείλω μάγκα πίσω στη μαμά σου
Εγώ με το εγώ μου ανακωχή πολιτισμού αναδόμη
πολίτες αδιάφοροι όλοι τάχα μου αδιάφθοροι
φίλε μου σχιζοφρενή το είναι μας εξωστρεφει
ο άνεμος δεν ευνοεί εδώ κουτοπόνηρε ευγενή
κάνω πέρα την οργή μου το κλειδί στη μηχανή μου
φόβοι πίσω από την στολή μόνοι έξω απ΄ τη στενή
αν ήσουν όντως φίλη μου αντίκρυ μου καντήλι στο καλύβι μου
καρδιοχτύπι,πυρα στο καριοφίλι μου
ανατολή αμαρτωλή ανά γωνία ένοπλοι
κοσμε κοιτάχτε ένορκοι ξέρετε ποιοι είναι οι ένοχοι
και εμείς δεν έχουμε ενωθεί ακόμη
κεφάλια ημιμαθή σε δείπνο και ύπνο βαθύ μετά
χώμα για ταφή και αυτό Ελλάδα σε ωφελεί σωστά
μάνα με παιδιά εσύ
τροφή έχει μολυνθεί απ’ την αρχή απ΄ την θηλή σου
το χώμα η τιμή σου πήρε πολλούς μαζί σου
μα ότι οργανώνουμε εδώ θυμήσου δεν πιάνει καν το αυτί σου
Είμαστε ωραία και αλανιάρικα παιδιά
Αλλά αν γουστάρεις είμαστε κι από τα άλλα
Κι αν εσύ τώρα πλατσουρίζεις στα ρηχά
Εμείς γνωρίσαμε και κύματα μεγάλα.
Προσεύχομαι να με φυλάς από τους φίλους μου θεέ μου
και αυτό ναι γιατί
γιατί ως τώρα δε βρήκα εχθρούς ικανούς να με βλάψουν ποτέ μου
χρόνε βγάλε με ψεύτη
προτού νυχτώσει ο ήλιος πέφτει
και η αλήθεια είναι εκεί
κοιτάω το χειρότερο εχθρό μου μπροστά στον καθρέφτη
αν με χτυπάς και δε σπάω
σε χτυπάω για να σπάσεις ξεσπάω
και αν με χτύπησες και έπεσα
απλά γιατί το επέτρεψα
εσύ φίλε με σκότωσες έμμεσα
πριν πεθάνω εγώ χαμογέλασα γέλασα,
και όσες φορές με αμφισβήτησες δε νίκησες
άλλες τόσες επέστρεψα
που συναντάει η αγάπη το πλήθος
που είναι η γραμμή που τη χωρίζει από το μίσος
εσύ την αγάπη σου πως έληξες
σε ποια μεριά της γραμμής κατέληξες
και πόσο αγάπη υποκρίνεσαι, χωρίς ολοκληρωτικά να δίνεσαι
η αγάπη είναι έννοια, αλήθεια, πότε ο φίλος γίνεται οικογένεια
σε μια αγκαλιά φτωχή, αστείο πράγμα, η αγάπη είναι πανάκριβη
σαφώς δεν αγοράζεται με χρήματα
δε μας ταιριάζουνε τα μέτρια συναισθήματα
φίλε πες το μου και θα γίνει
και απλά δώσε μου ότι σου έχει απομείνει
ότι έχεις δώσ’ μου, αν ήσουν δικός μου
θα ‘χες μια θέση κοντά μου στο τέλος του κόσμου.
No comments yet