LYRIC
Στίχοι:
Ακόμα εδώ τα ντόμπρα λόγια μόνο θα μετράνε
Ακόμα εδώ το δήθεν και η μόστρα δεν περνάνε
Όλα εδώ να ξέρεις επί δύο θα γυρνάνε
Δεν ξεχνάω τίποτα κι ας εύκολα ξεχνάνε.(x2)
Οι νύχτες γαμημενες και εγώ δεν κλείνω μάτι
Θέλω να ηρεμήσω μα πάλι με πνίγει κάτι
Η τύχη απ’ τη ζωή μου εδώ και χρόνια ήταν φευγάτη
Και μείναν λίγοι δίπλα μου, το μπουλο όλοι σκαρτοι
Είναι λίγες οι επαφές στο κινητό μου
Και δύσκολο πλέον να νιώσω άτομο δικό μου
Ανάθεμα άμα χαίρεται κανείς με το καλό μου
Οπότε στα αρχιδια μου κοιτώ τον εαυτό μου
Ακούγεται εγωιστικό μα έτσι εδώ πάει
Ο Fyda συγχωρεί αλλά να ξέρεις δεν ξεχνάει
Ξέρεις πόσες φορές είπα κάτι νέο να αρχίσω
Κ πόσες να τα δώσω μια έτσι, να τα γαμησω!
Πόσες μαλακιες άκουσα πριν να μιλήσω
Κ πόσες τον μαλακα έκανα πριν να χτυπήσω
Για να πάρω πίσω αυτό που όντως μου ανήκει
Μία ζωή και σήμερα μέσα στην καταδίκη
Μια ζωή στον άσσο ..ποιον άσσο στο μανίκι?
Εδώ όλα γυρνάνε γύρω απ’ το νταβατζιλικι
Κάνω μουσική ακόμα με αξιοπρέπεια
Κι ας μην έβγαινε τίποτα όσο έκανα σχέδια
Είμαι εγώ κι η πάρτη μου να κάνω το κομμάτι μου
Πόσο λες να με νοιάζει όσα λες πίσω απ’ την πλάτη μου?
Είστε λίγοι! Μαζί σας δεν έχω καμιά σχέση
Το μόνο που οφείλω να σας βγάλω από τη μέση.
Ακόμα εδώ τα ντόμπρα λόγια μόνο θα μετράνε
Ακόμα εδώ το δήθεν και η μόστρα δεν περνάνε
Όλα εδώ να ξέρεις επί δύο θα γυρνάνε
Δεν ξεχνάω τίποτα κι ας εύκολα ξεχνάνε. (x2)
Αν πήγες να μου κάνεις τη στραβή μη το λυπάσαι
Θα το πάρεις πίσω επί δύο να θυμάσαι
Δεν ξεχνάω εύκολα κι αυτό σημαίνει κόλλημα
Με τύπους σαν κι εσάς εδώ πάντα θα παίζει πρόβλημα
Μεγάλωσα σε χρόνια ζόρικα χωρίς ανέσεις
Σε χρόνια που θα σε πατήσουν κάτω άμα πέσεις
Σε χρόνια μες τη φτώχεια, άσχημα και τις πιέσεις
Σε χρόνια αμαρτωλά χωρίς αμαρτιών αφεσεις
Εδώ είναι ωμά όποιον κολλάει θα βαρεσεις
Εδώ μετράει ο λόγος όχι το τι θα φορέσεις
Το τι σκατα είσαι φαίνεται από τις προθέσεις
Ρουφιανος άμα είσαι δίπλα μας δε θα χορεσεις
Άμα φοράς στολή θα θελα έστω να μας δέσεις
Γαμιεται όλο το κράτος σας και χωρίς εξαιρέσεις
Δύσκολα εμπιστεύομαι την πάτησα σε σχέσεις
Κι άμα πονέσω μία εσύ δύο θα πονέσεις
Πες με μπάσταρδο ή όπως θες για να το σώσεις
Μα ούτε στο ελάχιστο δεν μπορείς να με νιώσεις
Εδώ βαρύς ο λόγος μας δεν παίζουνε κυρώσεις
Μεγάλωσα σε αγέλη που δεν παίζει να προδώσεις
Περάσανε απ’ τη ζωή μου τόσες και τόσοι
Μα τώρα αν μετρήσω δίπλα μου θα είστε πόσοι?
Ούτε στο ένα χέρι να μετρώ τους ξηγημενους
Και θέλω άλλα δέκα για όλους τους γαμημενους!
Ακόμα εδώ τα ντόμπρα λόγια μόνο θα μετράνε
Ακόμα εδώ το δήθεν κ η μόστρα δεν περνάνε
Όλα εδώ να ξέρεις επί δύο θα γυρνάνε
Δεν ξεχνάω τίποτα κι ας εύκολα ξεχνάνε. (x2)
No comments yet