LYRIC
Κι αφήνω γραμμές σε βαρυμπιτα προσεύχομαι για σένα
ευλογημένος ο ρυθμός μου ένιωσε την βαρύτητα
μάθε τον κώδικα για να ανοίξει η πόρτα
μίλα βρώμικα, κράτα χαρτάκια κι άσε τα υπόλοιπα
έχω τη θέα, την παρέα, έχω το φου
έχω τον λόγο πρόσωπο στον δρόμο και πατάω παντού
δεν έχω πια τον άγγελο μου πέταξε αλλού
μα δεν πειράζει έχω αγάπη και ελεύθερη ψυχή αετού
και πετάω πάνω από την πόλη μου
κοίταξα την ώρα κι έγραφε δυο και κάτι το ρολόι μου
κι από το στόμα μου στιχάκια με πάθος
κι από το μάτι κυλάει το δάκρυ γιατί είμαι πάλι κάπως
κι ας είμαι βράχος ραγίζω στο βάθος
γιατί η καρδιά δεν παίρνει φάρμακο αν την πληγώσει κάποιος
κι αν ξημερώνει κι ο Μορφέας ήταν σκάρτος
και δεν ήρθε τότε γράψε μου κάτι δώσε μου αγάπη
αργά το βράδυ πάλι βγάζω από τον πάτο
της καρδιάς μου τα συναισθήματα μου σ’ ένα πιάτο
ένα χαρτί είναι καυτό, είναι φρέσκο, είναι γεμάτο
πάρε μια γεύση κι ακολούθησε τον γάτο
πάρε μια θέση στην καρδιά μου πάνω η κάτω
και βάλε εκεί τον θρόνο σου διάλεξε τον δρόμο σου
μυρίζει το άρωμα σου δεν χάνομαι έτσι απλά
δεν νιώθει όμορφα η βασίλισσα χωρίς βασιλιά
ο κύριος άρρωστος φυσάει αγάπη στον αέρα
είναι κοντά σου καθημερινά περνά απ’ την γειτονιά σου
κλεφτά θα μπω απ’ το μπαλκόνι σου φαντάσου
μα η λογική με πνίγει και μου λέει στάσου
κι αν με πετύχεις να μου πεις γεια χαρά
ξέρεις οι θρύλοι δεν πεθαίνουν το κεφάλι έχουν ψηλά
νιώθω ότι γράφω μα δεν τα βάφω μαύρα
δείχνω πως οι δρόμοι μεγάλωσαν έναν άντρα.
Ελευθερώσου, ερωτεύσου, αγάπα
για πάντα, κανε τα πάντα το όνειρο δικό σου
ελευθερώσου, ερωτεύσου, αγάπα
για πάντα και βρες τον δαίμονα σου η τον άγγελο σου (x2)
Μέσα στην καρδιά μου τα σκοτεινά μυστικά μου
τροφή για τον δαίμονα μου
ακολουθεί τα βήματα μου
ποτέ του δεν χορταίνει μπορεί να με παρακολουθεί
σαν να ‘ναι η σκιά μου με τρελαίνει
και σβήνω τα φώτα και το στομάχι μου σφίγγει σε μέρη
πάλι ταξιδεύω και ζωντανεύω την φρίκη
πηγαίνει πάντα κόντρα στην λογική μου την ρίχνει
και με κάνει να τον θέλω δίπλα μου να μην θέλω να φύγει
γράφω, υπάρχει και υπάρχω κάνω την σκέψη λόγο
μα δεν φτάνει να ξεσπάσω μαζί του
με κλείνει κάπου
απέναντι καθρέφτης, κοιτάζω τη ματιά του
στα μάτια τα δικά μου που δε βλέπεις
συναισθημάτων κλεφτής είναι εκείνος που του δίνεις
την αγάπη κι απολύτως τίποτα πίσω δεν παίρνεις
κι εσύ εκεί που κοιτάς πηγαίνεις
κι όπου και να πας όπου σε πάνε δεν πάμε και πάμε πίσω αντέχεις
αντιμετώπισε τον εσωτερικό σου κόσμο
βρες και δες τον εαυτό σου ξανά στην οδό σου
πόστο κατασκόπου κανενός μες στο μυαλό σου
μην αφήσεις και να μην ξεχνάς κανε το δικό σου
ναι, ναι εσύ και το μυαλό σου
συγκεντρώσου, ναι, απογειώσου
Βήτα Πεις, ναι, βρες τον δαίμονα σου η τον άγγελο σου.
Ελευθερώσου, ερωτεύσου, αγάπα
για πάντα, κανε τα πάντα το όνειρο δικό σου
ελευθερώσου, ερωτεύσου, αγάπα
για πάντα και βρες τον δαίμονα σου η τον άγγελο σου
No comments yet