LYRIC
Πάντα ένα τσιγάρο
ήρθε η ώρα να ραπάρω
είδα κατάματα το χάρο
ένα στραβοπάτημα ήταν με την μηχανή
είδα από τα αριστερά να φεύγει η ζωή
Σώθηκα
Τελευταία στιγμή, μας θέλω
έστω για μία στιγμή
σαν αντίπαλος διαιτητή έχω αδικηθεί
στα πιο φτηνά ντουβάρια ζούνε οι πιο ακριβοί.
Μοναδικοί, μοναχικοί
μανάχοι, βαδίζουμε σε δρόμους
δεν πατάς εκεί
αλάνια γαμάτε, οι πιο αληθινοί
και πίσω από τις μάσκες η ίδια μορφή.
Ψάχνω εσωτερικά πεντάμορφη
χωρίς δικαιολογίες, χωρίς άλλοθι
σοβαρεύω, μαζεύομαι να ‘πλωθεί
να σκαρφαλώσουμε βουνά, να γαντζωθεί
Στο ’17, Long 3
Πρώτη επιλογή,
από επαρχία – Α’ Εθνική
τσίτα τα γκάζια εθνική
έτοιμοι για προκριματικά
CL – τσουλί.
Είμαι απ’ τα παιδιά που λέω να πάει στην ευχή
δεν γαμιέται, μάνα
το παιδί σου πρωταγωνιστεί,
είναι γερές οι βάσεις δεν κουνιέται
για αυτό και το μωράκι ακόμα δίπλα μου κουνιέται.
(έχει εθιστεί)
Spine, βγάλε τα λεφτά απ’ το μαξιλάρι.
Βγάλτα για να πάρουμε Ferrari.
Να πάμε στα νησιά, να κουνά το πεντοζάλι
δυο μήνες ρεπό και κάθε βράδυ μπουκάλι.
Σα Hawk με φτερά κομμένα,
λαθρέμπορος με ραπς οπλισμένα,
δεν την πίστευες τη φάση πατέρα
λεφτά χαμένα
μα τώρα βγάζω και για σένα.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ
και
ΞΕΝΕΡΩΝΩ
ΟΛΑ ΠΕΡΝΑΝΕ
ΟΛΑ
με τον χρόνο
νέα φουρνιά, 4η ΓΕΝΙΑ
πλέον χαράζουμε δρόμο.
Πες μου ΜΑΝ που πληρώνω,
ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΣΟ ξεχρεώνω,
ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ μακριά,
απ’ τις ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΜΕΡΕΣ
που μόνος ακόμα βιώνω.
Ένα αλάνι κάπου έξω εκεί με νιώθει..
Πες το μαζί μου, bro.
ΤΡΙΑ ΔΕΚΑ ΟΧΤΩ (x3)
Και αντί να είναι
δίπλα μου σε κάθε νίκη μου,
θέλουν να έχω τύψεις για το
χαρτζιλίκι μου.
Μητσάρα, αγορίνα μου,
Δημήτρη μου.
Τέτοιους αχάριστους τους
έβαλα στο σπίτι μου.
Πρώτοι του σπιτιού
και της χώρας βλάκες.
Μάγκες του χωριού
μ΄ αλλωνών τις πλάτες.
Δήθεν συμπεριφορές και αγκαλιές,
ψεύτικες αγάπες,
έτσι είναι οι ράπερς.
Δεν με νοιάζει να είμαι πρώτος
μετράει να είσαι ντόμπρος,
στο χωριό της ξήγας είμαι ντόπιος.
Δεν έγλυψα ποτέ για ν’ ανέβω
απλά έχω αξίες και σέβομαι τον παλιό.
Συγνώμη που έχω κάνει πράξη
τα όνειρα σας και τα ζω,
κλέβω την προσοχή απ’ τον στρατό.
Το ’89 Αύγουστος 18
και όχι μαϊμού τσακάλι
που εκπροσωπεί το αυθεντικό.
Σα Φαραώ με το κεφάλι χαμηλά,
ενώ στη θέση μου θα είχαν αέρα τα μυαλά.
Μες τη μαγκιά λεν πως το crew τους γαμά,
τους ακούνε δύο τους χαλβάδες στη γειτονιά.
Κι όσο πετάμε πάνω από τη γειτονιά..
Τώρα δωσ’ τους χαιρετίσματα..
Τώρα στα live μας φωτιά,
πέφτουν κορμιά,
τα πιο σκληρά μαρκαρίσματα.
Και τη βγάζω ήρεμα και ταπεινά
Μ’ απογεύματα και πρωινά στη δουλειά
Απορούν πως τα προλαβαίνω όλα αυτά
Μα δεν πάμε εκεί που πάνε
για δεν παν πουθενά.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΕΛΩ
και
ΞΕΝΕΡΩΝΩ
ΟΛΑ ΠΕΡΝΑΝΕ
ΟΛΑ
με τον χρόνο
νέα φουρνιά, 4η ΓΕΝΙΑ
πλέον χαράζουμε δρόμο.
Πες μου ΜΑΝ που πληρώνω,
ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΣΟ ξεχρεώνω,
ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ μακριά,
απ’ τις ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΜΕΡΕΣ
που μόνος ακόμα βιώνω.
ΜΠΟΥΛΟ.
Ένα αλάνι κάπου έξω εκεί με νιώθει..
Πες το μαζί μου, bro.
ΤΡΙΑ ΔΕΚΑ ΟΧΤΩ (x3)
No comments yet