Η μουσική είναι ένας αρχαίος ελληνικός όρος που σήμερα έχει αλλοιωθεί πολύ. Οι αρχαίοι Έλληνες με τον όρο μουσική εννοούσαν την τέχνη των Μουσών, δηλαδή το τραγούδι, την οργανοπαιξία, την ποίηση, το μέλος και τον χορό. και έπειτα αυτό που σήμερα ονομάζουμε “πνευματική καλλιέργεια”. Η μουσική για τους αρχαίους δεν ήταν μόνο ο συνδυασμός τόνων ή το ταλέντο της αναπαραγωγής τους με έναν ευχάριστο τρόπο για το ανθρώπινο αυτί. Ήταν νόηση, διάνοια, πνευματική καλλιέργεια και γνώση.
Η μουσική είναι η επιστήμη που για να γίνει κατανοητή από την ανθρώπινη διάνοια χρησιμοποιεί στο εξωτερικό επίπεδο δύο βασικά στοιχεία, τον ήχο και το χρόνο, θεωρώντας το ένα σαν ύλη και το άλλο σαν ρυθμιστή της μορφής που την προσδιορίζει και σαν τέχνη. Η μουσική είναι τόσο παλιά όσο και η γλώσσα. Εξελίχθηκε παράλληλα με τον άνθρωπο. Επειδή ο έναρθρος λόγος δεν μπόρεσε να αποδώσει επακριβώς όλες τις αποχρώσεις των ανθρωπίνων σκέψεων και συναισθημάτων, ο άνθρωπος ανέπτυξε ένα άλλο μέσο για να εκδηλώνεται και να εκφράζεται: το μουσικό λόγο. Η μουσική έχει 3 κύρια συστατικά στοιχεία: την μελωδία, την αρμονία και τον ρυθμό.

Η μελωδία για τους αρχαίους Έλληνες θεωρούνταν ακόμα πιο πρωταρχικό μέρος της μουσικής γιατί απευθύνεται στο ψυχικό μέρος του ανθρώπου.

Η έννοια της αρμονίας στην αρχαιότητα σήμαινε την σύνδεση, το ταίριασμα των μερών ενός δομημένου συνόλου. Στην νεότερη μουσική χαρακτηρίζει γενικά το σύνολο των κανόνων που διέπουν το ταυτόχρονο άκουσμα δύο ή περισσότερων φθόγγων, δηλαδή την συγχορδία.

Και τέλος, ο ρυθμός απευθύνεται στο υλικό σώμα του ανθρώπου ως κινητική ενέργεια.

Στις μέρες μας δεν μετασχηματίζεται απλώς η μουσική μας παράδοση αλλά θίγεται άμεσα η καρδιά του μουσικού μας συστήματος αφού αλλοιώνεται η δομή του. Σήμερα δυστυχώς η μουσική δεν έχει την ίδια σπουδαιότητα που είχε στην αρχαία Ελλάδα. Αυτό συμβαίνει γιατί αποτελεί, είτε ένα ηχητικό χαλί που μας συνοδεύει στην καθημερινότητά μας, είτε ένα είδος υψηλής τέχνης που απευθύνεται στους λίγους.

source: http://www.ello.gr/%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE/